Nogal brunatny (Alectura lathami) – gatunek dużego ptaka z rodziny nogali (Megapodiidae). Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Alectura.
Dz
DzienneWs
WszystkożerneWszystkożerność – sposób odżywiania się polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pok...
Lą
LądoweJa
JajorodneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Pr
PrzedspołeczneNa
NadrzewneGe
Generalnie samotnikiZw
Zwierzęta z hierarchią dominacjiHierarchia społeczna, hierarchia dominacyjna – społeczna przewaga pojedynczych osobników nad innymi, oparta na dominacji socjalna struktura grupy ...
Ni
Nie migrująceA
zacznij od...Długość ciała: około 70 cm. Nogal brunatny na wierzchu ciała ma upierzenie czekoladobrunatne, dziób szary, głowa podobna do głowy sępa, natomiast nogi są brązowe. Na czerwonawej szyi ptak ten posiada zgrubienie skórne – żółte „korale”. Nogal brunatny charakteryzuje się bardzo silnymi nogami i stopami oraz szarym łukowaniem na brzuchu. Posiada wachlarzowaty ogon.
Nogal brunatny występuje we wschodniej i północno-wschodniej Australii. Najczęściej są to wilgotne lasy, zarośla, ale również zaniedbane ogrody. Można je również znaleźć w pobliżu miast na wschodnim wybrzeżu kontynentu.
Brak znacznego znaczenia dla gospodarki globalnej. Dla mieszkańców rejonów, na których żyje nogal brunatny, jaja tego gatunku są przysmakiem lokalnym. Zbyt duże zagęszczenie gatunku Alectura lathami powoduje znaczną redukcję masy ściółki leśnej oraz gęstości nasion sadzonek. Nogal brunatny nie jest gatunkiem zagrożonym (według IUCN ma status najmniejszej troski – LC), ale jego liczebność cały czas spada.
Nogal brunatny jest gatunkiem osiadłym zamieszkującym lasy tropikalne bądź lasy strefy umiarkowanej ciepłej. Prowadzi naziemny tryb życia, spędza dni na poszukiwaniu pożywienia na łąkach, pastwiskach oraz w podszycie lasu. Dziób przystosowany jest do dziobania materiału roślinnego, ale może również odżywiać się pokarmem zwierzęcym, np. termitami. Silne nogi oraz dobrze rozwinięte stopy przystosowanie są do grzebania w ziemi w poszukiwaniu pożywienia.
Nogal brunatny odżywia się owadami i ich larwami, bezkręgowcami, nasionami, jagodami oraz owocami.
Inkubacja jaj w przypadku nogali jest nietypowa. Gniazdo to zagłębienie w ziemi bądź kopiec, w którym ze względu na gwałtowny proces gnicia w klimacie równikowym temperatura jest sprawdzana i dostosowywana przez samca poprzez usuwanie lub dodawanie materiału. Samiec kontroluje temperaturę dziobem. Gdy temperatura jest odpowiednia, samiec dopuszcza samicę, aby złożyła jaja. Jaja następnie są zostawiane – ciepło do rozwoju bierze się z rozkładu liści lub energii geotermalnej – jaja nie są wysiadywane. Czas inkubacji to około 50 dni. Po wykluciu pisklę nie ma opieki rodziców – musi się wykopać z kopca gnijących liści oraz samo szuka pożywienia.
