Gołębik panamski (Leptotila plumbeiceps battyi) – podgatunek gołębika siwogłowego, średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae); przez część ujęć systematycznych uznawany jest za odrębny gatunek. Zamieszkuje endemicznie Panamę. Jest narażony na wyginięcie.
Dorosłe osobniki ważą ok. 170 g.
Rozpiętość skrzydeł: 135 mm
Dorosłe osobniki ważą ok. 170 g.
Gołębik panamski charakteryzuje się szarym upierzeniem górnej części tułowia i białym upierzeniem dolnej części. Skrzydła są koloru brązowego. Końcówki sterówek w ogonie tego ptaka są czarne. Ma czerwone skoki i palce zakończone pazurami.
Gołębik panamski (traktowany jako podgatunek L. p. battyi) jest endemitem wyspy Coiba położonej na południe od kontynentalnej Panamy. Podgatunek malae natomiast zamieszkuje zbocza górskie w Panamie od strony Pacyfiku oraz pobliską wyspę Cébaco.
Gołębik panamski preferuje wilgotne lasy równikowe oraz zadrzewione bagna.
Gołębik panamski prowadzi dzienny tryb życia.
Gołębik panamski jest roślinożerny i padlinożerny.
Gniazdo gołębika panamskiego jest najczęściej dziurą w szczelinie skały. Gniazdo budują samiec z samicą. Składa się z kory.
Jaja wysiadują oboje rodzice. Młode żywią się jagodami.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje gołębika panamskiego za odrębny gatunek (obejmujący podgatunki battyi i malae); od 2000 roku klasyfikuje go jako gatunek narażony (VU, Vulnerable); wcześniej, od 1994 roku uznawała go za gatunek bliski zagrożenia, a od 1988 roku za gatunek najmniejszej troski. W 2010 roku liczebność populacji na wyspie Coiba szacowano na 50–90 tysięcy osobników. Liczebność populacji na innych wyspach i w kontynentalnej Panamie nie została oszacowana. IUCN wstępnie szacuje całkowitą liczebność populacji (podgatunki battyi i malae) na 50 000–99 999 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Główne zagrożenia dla gatunku to niszczenie i fragmentacja jego siedlisk oraz polowania dla mięsa.
