Krab palmowy
1 gatunek
Krab palmowy (Birgus latro) – gatunek stawonoga z rodziny Coenobitidae w nadrodzinie pustelników. Znany jest ze swojej umiejętności rozłupywania kokosów za pomocą mocnych szczypiec, aby dostać się do jadalnego wnętrza. Jest największym lądowym stawonogiem na świecie. Znanych jest wiele nazw tego kraba: rabuś kokosowy, złodziej palmowy, krab kokosowy, krab rozbójnik, które nawiązują do zwyczaju zaobserwowanego u niektórych osobników, „kradnących” z domów i namiotów błyszczące przedmioty, takie jak patelnie lub przedmioty ze srebra. Nazwy lokalne zwierzęcia to ayuyu (na wyspie Guam), unga lub kaveu.
Kraby palmowe żyją samotnie w podziemnych norach lub w szczelinach skalnych, zależnie od rzeźby terenu, na którym mieszkają. Kopią swoje jamy w piasku lub w luźnej glebie. W ciągu dnia pozostają w ukryciu, chroniąc się przed drapieżnikami i przed nadmierną utratą wody wskutek upału. Nory tych skorupiaków wysłane są mocnymi włóknami łuski kokosowej. Gdy odpoczywają w norach, kraby zasłaniają wejście jednym ze swoich szczypców, by stworzyć wilgotny mikroklimat odpowiedni dla ich narządów oddechowych. W strefach, gdzie występują duże populacje krabów, niektóre osobniki mogą także opuszczać nory w ciągu dnia, prawdopodobnie by zwiększyć szanse żerowania. Czasem także wychodzą w ciągu dnia podczas deszczu, gdy wilgotność ułatwia im oddychanie. Kraby palmowe żyją niemal wyłącznie na lądzie, można je spotkać w odległości nawet 6 km od oceanu.
Kraby palmowe żyją na terenie od Oceanu Indyjskiego do centralnego Pacyfiku. Największa i najlepiej zachowana populacja występuje na Wyspie Bożego Narodzenia na Oceanie Indyjskim. Duże populacje żyją także na Seszelach (zwłaszcza na wyspach Aldabra, Glorieuses, Astove, Assumption i Cosmoledo), ale krab palmowy wyginął tam na centralnych wyspach. Większe skupiska tych skorupiaków występują też Nikobarach i Andamanach w Zatoce Bengalskiej, czy na archipelagu Czagos należącego do Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego. Są one na tych wyspach objęte ochroną przed polowaniami poprzez kary sięgające 1500 funtów brytyjskich za jednego złapanego kraba. Na Mauritiusie i wyspie Rodrigues kraby te wyginęły.
Na Pacyfiku, zasięg występowania B. latro został poznany stopniowo. Charles Darwin wierzył, że zwierzęta te występują jedynie na „pojedynczej wyspie koralowej na północ od Wysp Towarzystwa”. Krab palmowy jest obecnie dużo bardziej rozprzestrzeniony, choć uważa się, że nie jest liczny na żadnej z wysp Pacyfiku, które zasiedla. Duże populacje występują na Wyspach Cooka, zwłaszcza na wyspach Pukapuka, Wyspach Suwarowa, Mangaia, Takutea, Mauke, Atiu i Palmerston. Wschodnia granicę zasięgu występowania stanowią Line Islands wschodzące w skład Kiribati, na których szczególnie liczne populacje żyją na wyspie Teraina, obfitych w lasy palmy kokosowej oraz na wyspie Caroline.
Kraby palmowe uważane są za jedne z najbardziej lądowych dziesięcionogów – większość aspektów ich życia nawiązuje do lądowego trybu. Kraby te toną w wodzie morskiej w ciągu niespełna jednego dnia. Jako że dorosłe osobniki nie potrafią pływać, kraby palmowe mogą kolonizować nowe wyspy jedynie w okresie larwalnym, kiedy umieją unosić się na wodzie. Niektórzy badacze uważają jednak, że trwające około miesiąca stadium larwalne to za mało by pokonać duże odległości dzielące poszczególne wyspy i wnioskują z tego, że dorosłe osobniki dostają się na nie na dryfujących pniach lub śmieciach.
W rozmieszczeniu krabów występują pewne „dziury” takie jak Borneo, Indonezja czy Nowa Gwinea. Mimo że wyspy te są łatwo dostępne dla krabów palmowych i występują tam odpowiednie warunki do rozwoju, nie żyją na nich żadni przedstawiciele tego gatunku. Prawdopodobnie populacje z tych wysp nie przetrwały spotkania z człowiekiem i wyginęły. Jednakże kraby te występują w Morskim Parku Narodowym Wakatobi (Celebes Południowo-Wschodni) w Indonezji.
Krab palmowy (Birgus latro) – gatunek stawonoga z rodziny Coenobitidae w nadrodzinie pustelników. Znany jest ze swojej umiejętności rozłupywania kokosów za pomocą mocnych szczypiec, aby dostać się do jadalnego wnętrza. Jest największym lądowym stawonogiem na świecie. Znanych jest wiele nazw tego kraba: rabuś kokosowy, złodziej palmowy, krab kokosowy, krab rozbójnik, które nawiązują do zwyczaju zaobserwowanego u niektórych osobników, „kradnących” z domów i namiotów błyszczące przedmioty, takie jak patelnie lub przedmioty ze srebra. Nazwy lokalne zwierzęcia to ayuyu (na wyspie Guam), unga lub kaveu.
Kraby palmowe żyją samotnie w podziemnych norach lub w szczelinach skalnych, zależnie od rzeźby terenu, na którym mieszkają. Kopią swoje jamy w piasku lub w luźnej glebie. W ciągu dnia pozostają w ukryciu, chroniąc się przed drapieżnikami i przed nadmierną utratą wody wskutek upału. Nory tych skorupiaków wysłane są mocnymi włóknami łuski kokosowej. Gdy odpoczywają w norach, kraby zasłaniają wejście jednym ze swoich szczypców, by stworzyć wilgotny mikroklimat odpowiedni dla ich narządów oddechowych. W strefach, gdzie występują duże populacje krabów, niektóre osobniki mogą także opuszczać nory w ciągu dnia, prawdopodobnie by zwiększyć szanse żerowania. Czasem także wychodzą w ciągu dnia podczas deszczu, gdy wilgotność ułatwia im oddychanie. Kraby palmowe żyją niemal wyłącznie na lądzie, można je spotkać w odległości nawet 6 km od oceanu.
Kraby palmowe żyją na terenie od Oceanu Indyjskiego do centralnego Pacyfiku. Największa i najlepiej zachowana populacja występuje na Wyspie Bożego Narodzenia na Oceanie Indyjskim. Duże populacje żyją także na Seszelach (zwłaszcza na wyspach Aldabra, Glorieuses, Astove, Assumption i Cosmoledo), ale krab palmowy wyginął tam na centralnych wyspach. Większe skupiska tych skorupiaków występują też Nikobarach i Andamanach w Zatoce Bengalskiej, czy na archipelagu Czagos należącego do Brytyjskie Terytorium Oceanu Indyjskiego. Są one na tych wyspach objęte ochroną przed polowaniami poprzez kary sięgające 1500 funtów brytyjskich za jednego złapanego kraba. Na Mauritiusie i wyspie Rodrigues kraby te wyginęły.
Na Pacyfiku, zasięg występowania B. latro został poznany stopniowo. Charles Darwin wierzył, że zwierzęta te występują jedynie na „pojedynczej wyspie koralowej na północ od Wysp Towarzystwa”. Krab palmowy jest obecnie dużo bardziej rozprzestrzeniony, choć uważa się, że nie jest liczny na żadnej z wysp Pacyfiku, które zasiedla. Duże populacje występują na Wyspach Cooka, zwłaszcza na wyspach Pukapuka, Wyspach Suwarowa, Mangaia, Takutea, Mauke, Atiu i Palmerston. Wschodnia granicę zasięgu występowania stanowią Line Islands wschodzące w skład Kiribati, na których szczególnie liczne populacje żyją na wyspie Teraina, obfitych w lasy palmy kokosowej oraz na wyspie Caroline.
Kraby palmowe uważane są za jedne z najbardziej lądowych dziesięcionogów – większość aspektów ich życia nawiązuje do lądowego trybu. Kraby te toną w wodzie morskiej w ciągu niespełna jednego dnia. Jako że dorosłe osobniki nie potrafią pływać, kraby palmowe mogą kolonizować nowe wyspy jedynie w okresie larwalnym, kiedy umieją unosić się na wodzie. Niektórzy badacze uważają jednak, że trwające około miesiąca stadium larwalne to za mało by pokonać duże odległości dzielące poszczególne wyspy i wnioskują z tego, że dorosłe osobniki dostają się na nie na dryfujących pniach lub śmieciach.
W rozmieszczeniu krabów występują pewne „dziury” takie jak Borneo, Indonezja czy Nowa Gwinea. Mimo że wyspy te są łatwo dostępne dla krabów palmowych i występują tam odpowiednie warunki do rozwoju, nie żyją na nich żadni przedstawiciele tego gatunku. Prawdopodobnie populacje z tych wysp nie przetrwały spotkania z człowiekiem i wyginęły. Jednakże kraby te występują w Morskim Parku Narodowym Wakatobi (Celebes Południowo-Wschodni) w Indonezji.
