Titi rudobrody (Plecturocebus caquetensis) – endemiczny gatunek ssaka naczelnego z podrodziny titi (Callicebinae) w obrębie rodziny sakowatych (Pitheciidae).
Długość ciała (bezo gona) holotypu, którym była młoda samica, wynosił 35 cm, inne danie nieznane. Futro P. caquetensis jest zazwyczaj brązowe, z jaśniejszym ogonem i kasztanowoczerwonymi podbrzuszem, szyją i policzkami. Podobnie jak titi ozdobny (P. ornatus) i titi białoogonowy (P. discolor) ma charakterystyczną rudą brodę z wyjątkiem tego, że nie posiada białego paska na czole jak one, ani nie ma białych dłoni i stóp jak titi ozdobna.
Titi rudobrody występuje w południowo-zachodniej Kolumbii (departament Caquetá); gatunek znany tylko z jedenastu stanowisk między rzekami Japurá i Orteguaza, które wydają się wyznaczać granice południową, wschodnią i północną, z przedgórzem Andów na zachodzie.
Zamieszkuje niewielkie fragmenty lasów dorzecza Amazonki podzielone przez działalność rolniczą. Maksymalny zasięg występowania to około 100 km², ale faktycznie gatunek ten zajmuje teren o powierzchni zaledwie około 10 km². Fragmentacja siedlisk jest dodatkowym negatywnym czynnikiem zwiększającym niebezpieczeństwo wyginięcia tego gatunku, ponieważ małpy w celu osiągnięcia nowych terenów leśnych muszą przejść niebezpieczne otwarte sawanny, a nawet ogrodzone drutem kolczastym tereny rolnicze.
Wszystkie 13 badanych grup składało się z jednego dorosłego samca i samicy oraz od jednego do czterech młodych osobników. Podobnie jak u innych małp z rodzaju titi, które tworzą małe spójne grupy prowadzone przez związaną parę dorosłych, średnia wielkość grupy to cztery małpy. Również jak inne titi, P. caquetensis są monogamiczne i wydają na świat jedno dziecko rocznie.
Żywią się głównie owocami i liśćmi oraz także nasionami, jednak stanowią one jedynie niewielką część diety.
Młode osobniki gdy są zadowolone, wydają dźwięki podobne do mruczenia kota.
Według Czerwonej księgi gatunków zagrożonych jest gatunkiem krytycznie zagrożonym z powodu fragmentacji siedlisk oraz małej populacji liczącej około 250 osobników dorosłych.
