Wiewiórczak zmienny, dawniej: wiewiórka biała (Callosciurus finlaysonii) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae), zamieszkujący tereny Kambodży, Laosu, Mjanmy, Tajlandii, Wietnamu oraz Singapuru. W 1981 w północno-zachodnich Włoszech podjęto udaną próbę introdukcji gatunku. Wiewiórczak zmienny charakteryzuje się skrajnie dużą różnorodnością ubarwienia futra.
Dz
DzienneLu
LudożerneFoliofag - fitofag wyspecjalizowany w zjadaniu liści. Ponieważ liście zawierają dużo ciężkostrawnej celulozy, a także stanowią relatywnie ...
Ro
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Ro
Roślinożercy (Liście)Na
NadrzewneSk
SkansorialneLą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Po
PoligynandriaZw
Zwierzęta poligamiiPoligamia – małżeństwo z więcej niż jedną osobą, najczęściej jednego mężczyzny z dwiema lub więcej kobietami lub między jedną kobietą...
Ni
Nie migrująceF
zacznij od...
Gatunek występuje w Azji południowo-wschodniej: w Kambodży, Laosie, Mjanmie, Tajlandii i Wietnamie. Od niedawna jego obecność odnotowywana jest także w Singapurze.
W 1981 w miejskim parku piemonckim w mieście Acqui Terme w północno-zachodnich Włoszech rozpoczęto introdukcję gatunku. Na terenie parku o powierzchni 2 ha wypuszczono dwie pary wiewiórczaków zmiennych. Introdukcja powiodła się i w 1998 roku naliczono tam już około 40–50 osobników. W miejscowości Maratea (region Basilicata) położonej na południu Włoch odnotowano występowanie odrębnej populacji wiewiórczaka zmiennego. Jej pochodzenie i źródło introdukcji nie jest znane. Do introdukcji prawdopodobnie doszło w latach 80. XX wieku. W 2004 roku odnotowano, że populacja zdobywa nowe tereny. Zasięg jej występowania rozszerzył się o ponad 20 km wzdłuż wybrzeża Morza Tyrreńskiego. Postulowane jest podjęcie działań ograniczających inwazyjne rozprzestrzenianie się tego gatunku we Włoszech.
Wiewiórczak zmienny jest gryzoniem o średniej wielkości. Długość tułowia (wraz z głową) wynosi 21 cm. Masa ciała dorosłego osobnika to ok. 250 g. Ogon jest puszysty i ma długość zbliżoną do długości tułowia: 22–24 cm. Ubarwienie futra jest zróżnicowane u poszczególnych podgatunków, ale ogromna zmienność odnotowywana jest także w ich obrębie. Wiewiórczak zmienny może mieć futro białe, ale także między innymi: czarne, szare lub rude. Ubarwienie może być także różne dla grzbietowej i brzusznej części ciała. W części grzbietowej futro może być np. barwy szaro-popielatej, a na przodzie tułowia białe lub biało-kremowe. Przy ubarwieniu dwukolorowym, część grzbietowa jest zwykle ciemniejsza. Wiewiórczak zmienny jest zaliczany do wiewiórek nadrzewnych. Lubi lasy gęsto zadrzewione, ale mieszka także na plantacjach orzechów kokosowych. Żywi się owocami, nasionami oraz kwiatami i częściami zielonymi roślin. Osobniki introdukowane we Włoszech jedzą lokalne owoce i zielone części roślin. Obgryzają także korę drzew w parku. Wiewiórczak zmienny prowadzi dzienny tryb życia. Maksymalną długość życia w niewoli określono na 12,8 lat.
