Gawial gangesowy, gawial
Gawial gangesowy, gawial (Gavialis gangeticus) – gatunek krokodyla z rodziny gawialowatych (Gavialidae), obejmującej jeszcze krokodyla gawialowego.
Osiąga do 7 m długości i do 1000 kg masy ciała. Głowa wąska i silnie wydłużona, jej długość jest od 3 do 5,5 razy większa niż szerokość u podstawy. Szczególnie silnie wydłużony jest pysk który jest wyraźnie oddzielony od reszty głowy poprzez silnie zwężenie na granicy oczu. Koniec pyska, na którym znajdują się otwory nosowe jest buławkowato rozszerzony, zaś u samców znajduje się na nim charakterystyczny miękki wyrostek. W górnej szczęce znajduje się od 54 do 58 zębów, a w żuchwie od 50 do 52. Wszystkie zęby są tego samego kształtu i wielkości - są one długie, cienkie, bardzo ostre i skierowane lekko ukośnie w bok. Grzbiet pokryty jest czterema podłużnymi rzędami dużych płyt kostnych. Pośrodku, wzdłuż ogona ciągnie się rząd 19 nieparzystych płyt uzbrojonych w grzebieniaste wyrostki, po bokach po 19 płyt o kształcie dachówkowatym. Ma stosunkowo słabe nogi, zaś między palcami kończyn występują błony pływne nie sięgające końców palców.
Ubarwienie grzbietu dorosłego osobnika jest brunatnozielone zaś brzucha żółtozielone.
Zamieszkuje przede wszystkim duże rzeki.
Samica gawiala składa do 40 jaj, zagrzebując je w piasku. Wylęgające się młode mają ciało o długości ok. 40 cm, z czego na pysk przypada 4 cm, a na ogon 22 cm.
