Dzięcioł złotoczuby (Chrysophlegma flavinucha) – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae). Występuje w południowej i południowo-wschodniej Azji. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Ptak średniej wielkości, długość ciała 33–35 cm, masa ciała 153–198 g.
Ciało ogólnie koloru oliwkowozielonego. Ogon koloru czarnego. U samców większy czub koloru ciemnożółtego. Sterówki są rudobrązowe. Podobnie jak czub, podbródek i broda jest koloru ciemnej żółci. Na szyi biała obroża przyozdobiona czarnymi prążkami (u samic tych prążków jest więcej niż u samców). Ma mocny, jasny dziób. Szarawy spód ciała odróżnia go od dzięcioła żółtoczubego (P. chlorolophus). Podbródek u samic jest brązowy.
Gatunek ten zamieszkuje Azję Południową i Południowo-Wschodnią oraz południowe Chiny. Nie migruje. Poszczególne gatunki zamieszkują:
Gatunek jest bardzo wokalny; w okresie godowym samce mocno i szybko uderzają w pnie drzew, poza okresem godowym wydaje odgłosy „kip-kip”.
Gatunek ten zamieszkuje zalesione zbocza gór, różne typy górskich lasów, bogate w dęby (Quercus), damarzyki (Shorea) i sosny (Pinus). Obserwowany na wysokościach 300–2750 m n.p.m.
Podobnie jak inne dzięcioły, jest wszystkożerny. Odżywia się bezkręgowcami: mrówkami (Formicidae), termitami (Isoptera), larwami, zwłaszcza ryjącymi w drewnie larwami chrząszczy z rodziny kózkowatych (Cerambycidae), parecznikami (Chilopoda). Spożywa także jagody, jaja oraz małe kręgowce np. pisklęta czy płazy bezogonowe (Anura).
Oba ptaki angażują się w budowę dziupli, zwykle wykuwana jest w starym, zbutwiałym drzewie. Dziupla jest usadowiona 2–6, rzadziej do 15 m nad ziemią. Samica znosi od 2 do 4 jaj, są one całkowicie białe. Oboje rodzice inkubują jaja, później na zmianę także karmią pisklęta. Gdy młode się opierzą, zaczynają koczować z rodzicami. Jeśli pisklę się zgubi, nawołuje swych rodziców niepowtarzalnym dźwiękiem.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje dzięcioła złotoczubego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity lub dość pospolity. Trend liczebności uznawany jest za spadkowy. Zagrożeniem dla gatunku jest utrata siedlisk oraz polowania.
