Nornica szaroruda (Craseomys rufocanus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Długość ciała (bez ogona) 100–142 mm, długość ogona 27–63 mm; masa ciała 27–52 g.
Nornica szaroruda występuje w Fennoskandii w północnej Europie na wschód przez Syberię do wybrzeża Oceanu Spokojnego i półwyspu Kamczatka, na południe aż do Uralu Południowego, do górnego bieg rzeki Ob, w północnej Chińskiej Republice Ludowej (Sinciang, Mongolia Wewnętrzna, Heilongjiang, Jilin i Liaoning), Mongolii, północnej Korei i wyspach Oceamu Spokojnego takich jak Wyspy Szantarskie, Sachalin, Hokkaido, Wyspy Kurylskie oraz małe wysepki wokół Hokkaido i na Morzu Ochockim.
Zwierzęta te zamieszkują lasy szpilkowe i brzozowe, od poziomu morza do 1710 m n.p.m. w Fennoskandii, a we wschodniej części zasięgu (Mongolia) aż do 2700 m n.p.m. Preferują doliny rzeczne, okolice skaliste lub z gęstym poszyciem leśnym, spotyka się je także na torfowiskach, wrzosowiskach i terenach trawiastych.
Są to roślinożercy, żywiący się częściami wegetatywnymi traw, ziół i krzewów, a także jagodami.
Ze względu na bardzo szeroki zasięg występowania, jest to gatunek najmniejszej troski. Jest pospolity w północnej Fennoskandii, ale od połowy lat 80. XX wieku liczebność populacji maleje. Może to być związane ze zmianami zachodzącymi w gospodarce leśnej.
