Dzierzbowron

Dzierzbowron (Gymnorhina tibicen) – średniej wielkości czarno-biały ptak z rodziny ostrolotów, którego rodzimy zasięg obejmuje Australię i południową Nową Gwineę. Mimo że dawniej rozdzielany na trzy gatunki, obecnie przez IOC uznawany jest za jeden gatunek z dziewięcioma podgatunkami. Nazywany w języku angielskim Australian magpie – dosł. australijska sroka – ptak nie ma jednak nic wspólnego z eurazjatycką sroką, która jest przedstawicielem krukowatych. Dorosłe dzierzbowrony to dość krzepkie ptaki o długości ciała wahającej się między 37 a 43 cm i charakterystycznym czarno-białym upierzeniu, czerwonych oczach i mocnym, klinowatym, białoniebiesko-czarnym dziobie. Samiec i samica są podobne z wyglądu – można je rozróżnić po znakowaniu na grzbiecie. Ze względu na długie nogi dzierzbowron raczej chodzi zamiast skakać i większość czasu spędza na ziemi.

Dzierzbowron ma bogaty zasób skomplikowanych głosów. Jest wszystkożerny, a podstawę jego zróżnicowanej diety stanowią bezkręgowce. Na ogół to osiadły i terytorialny ptak. W obrębie zasięgu jest to szeroko rozprzestrzeniony ptak, spotykany na co dzień – dobrze przystosował się do życia w siedliskach ludzkich. Jest to charakterystyczny ptak dla parków, ogrodów i farm w Australii i Nowej Gwinei. W całym tym obszarze gatunek żeruje i dokarmiany jest w domostwach, jednak na wiosnę niewielki odsetek gniazdujących ptaków (w większości samców) staje się agresywny i po zanurkowaniu z powietrza atakuje ludzi, którzy zbliżają się do gniazd, szczególnie rowerzystów. W latach 60. XIX wieku dzierzbowrony introdukowano na Nową Zelandię, jednak potem zaczęły padać oskarżenia o zastępowanie siedlisk rodzimym gatunkom i obecnie G. tibicen uchodzi tam za szkodnika. Introdukcje miały miejsce również na Wyspach Salomona i Fidżi, gdzie ptaki te nie są uznawane za gatunek inwazyjny. Dzierzbowron jest maskotką kilku australijskich klubów sportowych, między innymi Collingwood Magpies.

Dzierzbowron (Gymnorhina tibicen) – średniej wielkości czarno-biały ptak z rodziny ostrolotów, którego rodzimy zasięg obejmuje Australię i południową Nową Gwineę. Mimo że dawniej rozdzielany na trzy gatunki, obecnie przez IOC uznawany jest za jeden gatunek z dziewięcioma podgatunkami. Nazywany w języku angielskim Australian magpie – dosł. australijska sroka – ptak nie ma jednak nic wspólnego z eurazjatycką sroką, która jest przedstawicielem krukowatych. Dorosłe dzierzbowrony to dość krzepkie ptaki o długości ciała wahającej się między 37 a 43 cm i charakterystycznym czarno-białym upierzeniu, czerwonych oczach i mocnym, klinowatym, białoniebiesko-czarnym dziobie. Samiec i samica są podobne z wyglądu – można je rozróżnić po znakowaniu na grzbiecie. Ze względu na długie nogi dzierzbowron raczej chodzi zamiast skakać i większość czasu spędza na ziemi.

Dzierzbowron ma bogaty zasób skomplikowanych głosów. Jest wszystkożerny, a podstawę jego zróżnicowanej diety stanowią bezkręgowce. Na ogół to osiadły i terytorialny ptak. W obrębie zasięgu jest to szeroko rozprzestrzeniony ptak, spotykany na co dzień – dobrze przystosował się do życia w siedliskach ludzkich. Jest to charakterystyczny ptak dla parków, ogrodów i farm w Australii i Nowej Gwinei. W całym tym obszarze gatunek żeruje i dokarmiany jest w domostwach, jednak na wiosnę niewielki odsetek gniazdujących ptaków (w większości samców) staje się agresywny i po zanurkowaniu z powietrza atakuje ludzi, którzy zbliżają się do gniazd, szczególnie rowerzystów. W latach 60. XIX wieku dzierzbowrony introdukowano na Nową Zelandię, jednak potem zaczęły padać oskarżenia o zastępowanie siedlisk rodzimym gatunkom i obecnie G. tibicen uchodzi tam za szkodnika. Introdukcje miały miejsce również na Wyspach Salomona i Fidżi, gdzie ptaki te nie są uznawane za gatunek inwazyjny. Dzierzbowron jest maskotką kilku australijskich klubów sportowych, między innymi Collingwood Magpies.