Rurkonos wyspowy (Nyctimene major) – gatunek ssaka z podrodziny Nyctimeninae w obrębie rodziny rudawkowatych (Pteropodidae).
Długość ciała (bez ogona) 90–138 mm, długość ogona 18–32,6 mm, długość ucha 12–18 mm, długość tylnej stopy 15–24 mm, długość przedramienia 65,2–86,7 mm; masa ciała 52–100 g. Nietoperz ten ma nozdrza umieszczone na silnie wydłużonych, rurkowatych wyrostkach nosa. Rola takiej budowy nosa nie jest jeszcze znana, ale być może taki „sterenos” służy jako wskaźnik do lepszego wyszukiwania świeżych owoców.
Rurkonos wyspowy występuje w Melanezji zamieszkując w zależności od podgatunku:
Stwierdzenie z samej Nowej Gwinei okazało się prawie na pewno błędne.
W skład pożywienia rurkonosa wyspowego wchodzą gruszle właściwe, figi, a nawet miąższ młodych orzechów kokosowych. Dzieje się tak dzięki zębom, które odgryzają kawałek owocu, które następnie przeżuwa i rozciera na brzuchu i piersiach. W ten sposób dostaje się do soku, który wysysa, a resztę owocu odrzuca. Rurkonosy wyspowe nie są grupowymi zwierzętami, jak inne nietoperze. W ciągu dnia śpi samotnie. Zawiesza się tuż przy pniu drzewa, przy czym jego plamiasta błona lotna dobrze maskuje go przed wrogami.
Okres godowy przypada na wrzesień i październik. Samica rodzi 1 młode.
