Kolcomysz sahelska (Acomys johannis) – gatunek ssaka z podrodziny sztywniaków (Deomyinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący w Afryce Zachodniej, w regionie Sahelu.
Jest to mała kolcomysz, której ciało bez ogona mierzy od 95 do 123 mm długości (średnio 109 mm). Ogon jest dość długi (90% długości reszty ciała) osiągając 85–115 mm, łatwo się odrywa (jest to wspólna cecha kolcomyszy). Długość ucha 15–19,5 mm, długość tylnej stopy 16–19,5 mm; masa ciała 26–60 g. Sierść na grzbiecie od czekoladobrązowej do szarej, bledszą na bokach ciała; włosy są brązowe, szare u nasady i z ciemną końcówką. Brzuch jest cały biały, wyraźnie oddzielony kolorystycznie od boków. Szczeciniaste „kolce” znajdują się na tylnej części ciała. Pyszczek zwierzęcia jest wydłużony, uszy są względnie duże, a oczy małe. Tylne łapy są krótkie. Garnitur chromosomowy wynosi 2n = 66-68, FN = 66-72.
Kolcomysz sahelska występuje w zachodniej Afryce na sudańskich sawannach na południe i zachód od rzeki Niger (Mali, Burkina Faso, Niger, północna Ghana, północne Togo i północny Benin); występuje także w północnej Nigerii, północnym Kamerunie i południowym Czadzie.
Kolcomysz sahelska jest spotykana od 200 do 1000 m n.p.m. Żyje zarówno na skalistych fragmentach Sahelu, jak i na terenach trawiastych. Prowadzi naziemny tryb życia, jest owadożerna. Nie wiadomo, czy potrafi przetrwać w zaburzonym środowisku. Prowadzi naziemny, nocny tryb życia.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje kolcomysz sahelską za gatunek najmniejszej troski. Nie są znane zagrożenia dla gatunku, jest on szeroko rozpowszechniony i pospolity w sprzyjającym środowisku. Prawdopodobnie żyje w Parku Narodowym W w Nigrze i innych obszarach chronionych.
