Gęś mała (Anser erythropus) – gatunek dużego, wędrownego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), zamieszkujący Eurazję. Narażony na wyginięcie.
W spoczynku lotki skrzydeł zachodzą za sterówki ogona. Lądując, nie spowalnia lotu powoli, ale z ogromną szybkością pikuje z dużej wysokości, wyhamowując tuż nad wodą lub ziemią. Obok bernikli rdzawoszyjej jest najmniejszą gęsią Europy.
Zamieszkuje północną Eurazję od Półwyspu Skandynawskiego po rzekę Anadyr w północno-wschodniej Syberii. Przeloty w kwietniu–maju i jesienne we wrześniu–listopadzie. Zimuje na Bałkanach, wybrzeżach Morza Czarnego i Kaspijskiego oraz we wschodnich Chinach, Korei i Japonii.
W Polsce pojawia się skrajnie rzadko, raczej na jesieni niż wiosną; wyjątkowo może zimować na wybrzeżach Bałtyku. Według szacunków programu Monitoring Noclegowisk Gęsi, w latach 2013–2018 populacja przelatująca nad Polską liczyła jedynie 1–40 osobników. Spotykana jest w mieszanych stadach z innymi gatunkami gęsi, do których dołącza pojedynczo, rodzinami lub małymi grupkami. Ptaki obserwowane w Polsce i Europie Zachodniej pochodzą ze szczątkowej populacji skandynawskiej, część być może z zachodniej Syberii.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN gęś mała od 1994 roku klasyfikowana jest jako gatunek narażony (VU – Vulnerable). Liczebność światowej populacji szacowana jest na około 16–27 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.
W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej.
