Rybożer madagaskarski, bielik madagaskarski (Icthyophaga vociferoides) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Endemit Madagaskaru. Jest on krytycznie zagrożony wyginięciem.
Ciało i skrzydła są ciemnobrązowe, oprócz jasnobrązowej głowy, białego karku i ogona. Dziób i nogi są bladoszare.
Długość ciała: 70–80 cm. Rozpiętość skrzydeł: ok. 200 cm. Osiąga masę od 2 do 3 kg.
Gatunek endemiczny. Występuje wyłącznie na Madagaskarze. Jego obecny zasięg ograniczony jest do zachodnich wybrzeży wyspy aż po jej północny kraniec.
Suche, liściaste lasy w pobliżu akwenów wodnych. Także lasy mangrowe. Spotykany od poziomu morza do 1200 m n.p.m.
Pary lęgowe są terytorialne. Gniazdo na wysokim drzewie lub skalnym klifie. Składa 1 lub 2 jaja (najczęściej 2), bardzo rzadko 3. Inkubacja jaj trwa 37–43 dni, zajmują się nią oboje rodzice, ale głównie samica. Przeżywa tylko jedno pisklę wskutek tzw. kainizmu. Pisklęta przebywają w gnieździe przez 78–89 dni od wyklucia, choć zwykle w wieku około 70 dni przemieszczają się już na sąsiednie gałęzie. Sukces lęgowy jest bardzo niski.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rybożera madagaskarskiego za gatunek krytycznie zagrożony (CR – Critically Endangered) nieprzerwanie od 1994 roku. Liczebność populacji szacuje się na około 120 par lęgowych, czyli około 240 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy.
