Kacyk kasztanowogłowy (Icterus bonana) – gatunek małego lub średniej wielkości ptaka z rodziny kacykowatych (Icteridae). Występuje endemicznie na Martynice. Narażony na wyginięcie.
Ow
OwocożerneRo
RoślinożerneFitofag, roślinożerca – organizm roślinożerny, odżywiający się roślinami lub częściami roślin. W ekosystemie roślinożercy stanowią pi...
Ne
NektarożerneNa
NadrzewneEn
Endemity wyspoweLą
LądoweTe
TerytorialneTerytorium – obszar zajmowany wyłącznie przez jedno zwierzę lub grupę zwierząt. Własne terytorium zwiększa szanse przeżycia osobnika, gdyż z...
Jajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Zw
Zwierzęta monogamiiMonogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Ni
Nie migrująceM
zacznij od...Długość ciała wynosi 19–21 cm, masa ciała dla jednego zbadanego osobnika 29 g. Pozostałe, przybliżone wymiary dla osobników z Muzeum Brytyjskiego: długość skrzydła 9,4 cm, długość ogona 8,9 cm. Długość skoku to około 2 cm. Wierzch ciała czarny. Głowa i szyja ciemnokasztanowe. Niższa część grzbietu brązowopomarańczowa. Gardło i pierś, podobnie jak głowa, kasztanowe. Pokrywy podskrzydłowe i nogawice pomarańczowe. Dziób i nogi czarne.
Kacyk kasztanowogłowy występuje endemicznie na Martynice, na obszarze około 1100 km². Wedle danych z 1998 roku zagęszczenie w środkowej części wyspy wynosi 2,4 osobnika na hektar. Gatunek występował początkowo poniżej 700 m, w lasach – od suchych po deszczowe, na ich obrzeżach i plantacjach; także w namorzynach i w miastach.
Pieśń, nieczęsto rejestrowana, to miękki szczebiot. Ptak odzywa się ostrym chiiu. Żeruje w roślinności, zjada owoce, w tym jagody, i owady, w tym mrówkowate, straszyki i gąsienice. Zazwyczaj przebywa samotnie, w parach lub grupach rodzinnych. Nie obserwowano ptaków żerujących dalej niż 100 m od gniazda, prawdopodobnie więc terytoria są małe.
Okres lęgowy trwa od grudnia do lipca, ale zwykle rozpoczyna się w lutym. Gniazdo to płytki koszyczek ze splecionych włókien roślinnych oraz liści, mający kształt ¼ kuli, przytwierdzony pod dużym liściem. Zwykle ptak umieszcza je 2–4 m nad ziemią. Zniesienie liczy 2–3 jaja o kremowobiałej barwie z niebieskim odcieniem, na szerszym końcu pokryte brązowymi plamkami. Wysiadywanie trwa co najmniej 14 dni. Karmieniem piskląt oraz obroną gniazda zajmują się oboje rodzice; młode są w pełni opierzone po 15 dniach od wyklucia.
Przez IUCN od 2000 roku gatunek klasyfikowany jest jako narażony (VU, Vulnerable). Wcześniej miał status zagrożonego (EN, Endangered). Liczebność populacji szacowana jest na 6–15 tysięcy dorosłych osobników. Zagrożeniem dla gatunku jest pasożyt lęgowy – starzyk granatowy (Molothrus bonariensis), który prowadzi do niepowodzenia, w niektórych przypadkach, 3 na 4 lęgów. Ostatni spadek liczebności starzyka doprowadził do niewielkiego wzrostu populacji kacyka kasztanowogłowego.
