Martynika
513 gatunek
Martynika – departament zamorski Francji, zajmujący karaibską wyspę o tej samej nazwie, położoną w archipelagu Wysp Nawietrznych w Małych Antylach, między dwoma niezależnymi państwami Dominiką na północy i Saint Lucia na południu.
Geografia
Martynika to górzysta wyspa pochodzenia wulkanicznego. Spośród kilku jej wulkanów najbardziej znany a zarazem najwyższy to Montagne Pelée (1397 m n.p.m.). Podczas erupcji 8 maja 1902 r. gorąca chmura wulkaniczna zniszczyła całkowicie nadmorskie miasto Saint-Pierre. Zginęło wówczas 30 tysięcy osób. Ostatni wybuch tego wulkanu miał miejsce w 1929.
Na wyspie panuje klimat równikowy wilgotny ze średnimi temperaturami 24-28 °C. Średnie roczne sumy opadów wynoszą od 1250 mm na wybrzeżu po 5000 mm we wnętrzu wyspy.
Na żyznych glebach wulkanicznych rosną bujne lasy równikowe, choć występują tu również gatunki drzew sprowadzone z Europy. Na wybrzeżach spotyka się roślinność namorzynową.
Przyroda
Na terytorium zaobserwowano 1325 gatunków rodzimych zwierząt, w tym aż 105 występujących endemicznie, natomiast 9 uznano za wymarłe - do nich należą Amazona martinicana, Ara guadeloupensis, Capitellum metallicum, Incerticyclus cinereus, Incerticyclus martinicensis, Leiocephalus herminieri, Leptodactylus fallax, Megalomys desmarestii oraz Tityus exstinctus. Z kolei 117 gatunków zwierząt zostało introdukowanych lub ich pochodzenie nie jest znane (13 z nich ma status gatunku inwazyjnego). Ponadto odnotowano występowanie jednego gatunku grzybów (Agaricus fiardii). Zarejestrowano także 1791 gatunków rodzimych roślin, z czego 36 to endemity. Tymi endemicznymi gatunkami roślin są Acrocomia aculeata, Aechmea reclinata, Aechmea serrata, Anthurium lanceolatum, Ardisia magdalenae, Arthrostylidium obtusatum, Besleria coriacea, Besleria lanceolata, Buxus subcolumnaris, Calathea martinicensis, Charianthus nodosus, Coccoloba caravellae, Comocladia martinicensis, Comocladia undulata, Croton martinicensis, Cybianthus dussii, Drypetes dussii, Eugenia gryposperma, Eupatorium medullosum, Inga martinicensis, Lobelia conglobata, Metastelma martinicense, Myrcia martinicensis, Operculina leptoptera, Oreopanax ramosissimus, Palicourea martinicensis, Philodendron dussii, Pilotrichum luciae, Piper martinicense, Pitcairnia spicata, Pouteria martinicensis, Rondeletia martinicensis, Schefflera urbaniana, Staphidiastrum latifolium, Vanilla pleei oraz Verbesina leprosa. Ponadto 197 gatunków zostało sztucznie wprowadzonych lub ich pochodzenie nie jest znane.
Martynika – departament zamorski Francji, zajmujący karaibską wyspę o tej samej nazwie, położoną w archipelagu Wysp Nawietrznych w Małych Antylach, między dwoma niezależnymi państwami Dominiką na północy i Saint Lucia na południu.
Geografia
Martynika to górzysta wyspa pochodzenia wulkanicznego. Spośród kilku jej wulkanów najbardziej znany a zarazem najwyższy to Montagne Pelée (1397 m n.p.m.). Podczas erupcji 8 maja 1902 r. gorąca chmura wulkaniczna zniszczyła całkowicie nadmorskie miasto Saint-Pierre. Zginęło wówczas 30 tysięcy osób. Ostatni wybuch tego wulkanu miał miejsce w 1929.
Na wyspie panuje klimat równikowy wilgotny ze średnimi temperaturami 24-28 °C. Średnie roczne sumy opadów wynoszą od 1250 mm na wybrzeżu po 5000 mm we wnętrzu wyspy.
Na żyznych glebach wulkanicznych rosną bujne lasy równikowe, choć występują tu również gatunki drzew sprowadzone z Europy. Na wybrzeżach spotyka się roślinność namorzynową.
Przyroda
Na terytorium zaobserwowano 1325 gatunków rodzimych zwierząt, w tym aż 105 występujących endemicznie, natomiast 9 uznano za wymarłe - do nich należą Amazona martinicana, Ara guadeloupensis, Capitellum metallicum, Incerticyclus cinereus, Incerticyclus martinicensis, Leiocephalus herminieri, Leptodactylus fallax, Megalomys desmarestii oraz Tityus exstinctus. Z kolei 117 gatunków zwierząt zostało introdukowanych lub ich pochodzenie nie jest znane (13 z nich ma status gatunku inwazyjnego). Ponadto odnotowano występowanie jednego gatunku grzybów (Agaricus fiardii). Zarejestrowano także 1791 gatunków rodzimych roślin, z czego 36 to endemity. Tymi endemicznymi gatunkami roślin są Acrocomia aculeata, Aechmea reclinata, Aechmea serrata, Anthurium lanceolatum, Ardisia magdalenae, Arthrostylidium obtusatum, Besleria coriacea, Besleria lanceolata, Buxus subcolumnaris, Calathea martinicensis, Charianthus nodosus, Coccoloba caravellae, Comocladia martinicensis, Comocladia undulata, Croton martinicensis, Cybianthus dussii, Drypetes dussii, Eugenia gryposperma, Eupatorium medullosum, Inga martinicensis, Lobelia conglobata, Metastelma martinicense, Myrcia martinicensis, Operculina leptoptera, Oreopanax ramosissimus, Palicourea martinicensis, Philodendron dussii, Pilotrichum luciae, Piper martinicense, Pitcairnia spicata, Pouteria martinicensis, Rondeletia martinicensis, Schefflera urbaniana, Staphidiastrum latifolium, Vanilla pleei oraz Verbesina leprosa. Ponadto 197 gatunków zostało sztucznie wprowadzonych lub ich pochodzenie nie jest znane.
