Moko skalny, dawniej: moko (Kerodon rupestris) – gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych występujący we wschodniej Brazylii.
Moko skalny dorasta do 20-40 cm, waży około kilograma. Jego futro jest szarobrązowe, z żółtobrązowym brzuchem i białawym podgardlem. W zależności od osobnika ogon występuje w formie szczątkowej lub zanikł zupełnie.
Moko skalne żywią się roślinami, głównie liśćmi, kwiatami, gałązkami, a także owocami i warzywami. Żyją w niewielkich grupach rodzinnych. Porozumiewają się głosem, w przeciwieństwie do innych gryzoni rzadko stosują sygnały zapachowe. W razie zagrożenia wydają z siebie piski ostrzegające innych członków stada przed niebezpieczeństwem. Moko skalne dożywają zazwyczaj 5 lat, zaobserwowany rekordzista żył 11 lat.
Samice moko skalnego osiągają dojrzałość płciową po nieco ponad 130 dniach życia i od tego momentu są płodne przez cały rok. Zazwyczaj wychowują trzy mioty rocznie, każdy liczący 1-3 młode ważące ok. 85 g. Ciąża trwa średnio 76 dni. Młode są karmione mlekiem średnio 35 dni, choć mogą uzupełniać swoją dietę roślinami już po 2 dniach od narodzin.
