Szmaragdolotka andyjska
Królestwo
Gromada
Klasa
Rząd
Rodzina
Rodzaj
GATUNEK
Psittacara wagleri

Szmaragdolotka andyjska, konura andyjska (Psittacara wagleri) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae), zamieszkujący północną i zachodnią część Ameryki Południowej.

Wygląd

Długość ciała szmaragdolotek andyjskich wynosi około 36 cm, a masa ciała 180–260 g. W ich upierzeniu dominuje kolor zielony. Rozmieszczenie i intensywność barwy czerwonej jest różne oraz zależy od podgatunku. Wokół oczu jest naga, biała skóra. Sterówki od spodniej strony są żółte. Brak dymorfizmu płciowego. Młode osobniki mają mniej koloru czerwonego na czole oraz ma on ciemniejszy odcień.

Dystrybucja

Geografia

Strefy biogeograficzne

Gatunek ten występuje na terenie czterech państw: północna Wenezuela, północna i zachodnia Kolumbia, południowo-zachodni Ekwador oraz zachodnie Peru. Podgatunki z północy występują w wilgotnych lasach równikowych, lasach wtórnych oraz na terenach uprawnych, w tym plantacjach kawy czy na polach kukurydzy; na ogół występują do 2000 m n.p.m. Podgatunki z południa występują w półsuchych lasach mglistych, zaroślach i na obszarach rolniczych, w Peru spotykane do 3000 m n.p.m., w Ekwadorze bardzo rzadkie. Dolny zakres wysokości, na których występują, różne źródła podają jako 300 lub 900 m n.p.m.

Szmaragdolotka andyjska Mapa siedliska
Szmaragdolotka andyjska Mapa siedliska
Szmaragdolotka andyjska
Attribution-ShareAlike License

Nawyki i styl życia

Gatunek ten żyje w grupach przeważnie do 20 osobników, lecz czasami tworzą dużo większe stada. Są bardzo ruchliwe. Żywią się między innymi nasionami roślin, orzechami, owocami, zieleniną.

Styl życia
Zachowanie sezonowe
Zew ptaka

Dieta i odżywianie

Nawyki godowe

Na wolności ptaki te gniazdują na klifach. Samica składa najczęściej 3–4 jaja i wysiaduje je przez ok. 23 dni. W niewoli, podczas inkubacji jaj oraz w trakcie opieki nad pisklętami, dorosłe osobniki są bardzo agresywne. Młode, w momencie gdy kontrolowane jest ich gniazdo, udają nieżywe. Opuszczają gniazdo po 7 tygodniach, a czasami później.

Populacja

Liczba ludności

Obecnie (2020 r.) gatunek ten uznawany jest przez IUCN jako bliski zagrożenia (NT, Near Threatened). IUCN do tej samej kategorii zalicza podgatunki południowe, które uznaje za osobny gatunek Psittacara frontatus.

Pokaż więcej

Szmaragdolotki andyjskie były odławiane dla międzynarodowego handlu ptakami. Często niszczą one rośliny uprawne, z tego powodu ich populacja może się zmniejszać na skutek traktowania ich jako szkodniki. Zagrożeniem dla nich jest również wycinanie lasów. Liczba osobników tego gatunku (zarówno podgatunków północnych, jak i południowych) zmniejsza się.

Pokaż mniej

Bibliografia

1. Szmaragdolotka andyjska artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Szmaragdolotka_andyjska
2. Szmaragdolotka andyjska Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/62293391/95196807
3. Na stronie Xeno-canto - https://xeno-canto.org/614035

Więcej fascynujących zwierząt do poznania