Kanczyl srebrnogrzbiety

Wygląd

Długość ciała 40 cm, długość ogona 5 cm, długość tylnej stopy 11 cm, długość ucha 3,5 cm; masa ciała 1,7 kg (wszystkie pomiary pochodzą od jednego okazu). Górne części T. versicolor mają charakterystyczny wygląd czapraka lub derki. Sierść na grzbiecie jest jednolicie szaro-srebrna i stosunkowo gęsta; końcówki włosów są wyraźnie białe. Obszar szyi i ramion, który ma dość jednolity kolor, jest wyraźnie oddzielony od grzbietu posiadając bardziej brązowawe i mniej gęste futro. Boki szyi mają nieco inny wzór struktury sierści. Futro na szyi wydaje się mieć szorstki, mniej kolczasty wygląd w porównaniu do spokrewnionego T. kanchil. Te szorstkie włosy były jedną z cech użytych podczas opisywania gatunku przez Thomasa. T. versicolor nie posiada ciemnych linii ciągnących się od oka do nosa. Biały obszar dolnej części ciała u T. versicolor przebiega nieprzerwanie od podbródka w kierunku pachwiny i nie jest przerwany poprzecznym, brązowawym kołnierzem pod gardłem, w przeciwieństwie do większości gatunków z rodzaju Tragulus. Ponadto, po bokach i pośrodku brzucha nie ma ciemniejszych oznaczeń, które są charakterystyczne dla T. kanchil w Wietnamie. Czaszka T. versicolor jest znacznie mniejsza niż u wszystkich innych gatunków z rodzaju Tragulus, ale jest stosunkowo szeroka, z szerokimi wybrzuszeniami i bardzo długim nosem. W porównaniu do T. napu i T kanchil duże puszki słuchowe są znacznie bardziej zaokrąglone i napompowane. Wzór zębowy: I C P M (x2) = 34.

Dystrybucja

Geografia

Kanczyl srebrnogrzbiety występuje w naturze w Wietnamie: okaz typowy pochodził z okolic miasta Nha Trang, okaz z 1990 roku został zabity przez myśliwych w pobliżu rzeki Tra (dopływ rzeki Ba) wokół Dak Rong i Buon Luoi, około 20 km na północ od Kan Nack (prowincja Gia Lai), natomiast obserwacja z 2019 roku miała miejsce w Prowincji Khánh Hòa. Rzeczywisty zasięg tego gatunku jest nieznany, ponieważ wiedza o nim jest bardzo niewielka. Być może występuje również w sąsiadującymi z Wietnamem Kambodży i Laosie.

Kanczyl srebrnogrzbiety Mapa siedliska

Strefy klimatyczne

Kanczyl srebrnogrzbiety Mapa siedliska
Kanczyl srebrnogrzbiety
Attribution-ShareAlike License

Nawyki i styl życia

Nic nie wiadomo na temat siedlisk, rozrodu, aktywności oraz organizacji społecznych T. versicolor. Okaz z 1990 roku został upolowany na wysokości 500 m n.p.m..

Zachowanie sezonowe

Populacja

Liczba ludności

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii DD (ang. data deficient „niedostatecznie rozpoznany”). Po 1990 roku uważany za gatunek wymarły, zaobserwowany ponownie w listopadzie 2019 roku. Zagrożony wyginięciem z powodu wycinki lasów tropikalnych i przez szybki rozwój wietnamskiego przemysłu.

Bibliografia

1. Kanczyl srebrnogrzbiety artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Kanczyl_srebrnogrzbiety
2. Kanczyl srebrnogrzbiety Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/136360/61978789

Więcej fascynujących zwierząt do poznania