Długość ciała wynosi około 15 cm, masa ciała 21–25 g. W upierzeniu przeważają kolory oliwkowy, czarny i biały. Głowa czarna, środek ciemienia szary; wyróżnia się długa, biała brew. Broda czarna, górna część szyi szarawa. Pozostała część wierzchu ciała, skrzydła i ogon oliwkowe, zgięcie skrzydła jaśniejsze. Spód biała biały z szarawym nalotem po bokach brzucha. Po bokach piersi występują dwie czarne plamy. Dziób żółtawy, wyróżnia się czarna górna krawędź. Wymiary dla kolejno 4, 3 i 4 osobników: długość skrzydła 68,7–74 mm, długość dzioba 14–14,6 mm, długość ogona 60–65 mm.
Strojnogłowiki białopierśne występują we wschodniej Brazylii w południowej Bahii (według BirdLife International – centralnej) i północnej Minas Gerais. Zamieszkują gęste, kserofityczne zarośla w caatindze. Najprawdopodobniej pasówki te żerują na ziemi. Brak informacji o pożywieniu i rozrodzie. Ich zawołanie to wysoki syk, podobny do zawołania innych przedstawicieli gatunku. Odkrywca strojnogłowika białopierśnego odnotował dwa rodzaje pieśni.
IUCN uznaje strojnogłowika białopierśnego za gatunek bliski zagrożenia wyginięciem (NT, Near Threatened) nieprzerwanie od 2000 roku (stan w 2021). Liczebność populacji wstępnie ocenia się na 10–20 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Zagrożeniem dla tych ptaków jest niszczenie caatingi na rzecz rozwoju rolnictwa, pastwisk dla bydła i poprzez pożary.
