Wyróżniono trzy podgatunki P. finlaysoni:
Gatunek ten występuje w wilgotnych nizinnych i podgórskich lasach subtropikalnych i tropikalnych.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje bilbila złotolicego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, aczkolwiek ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity, choć w Chinach rzadki. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny.
IUCN od 2016 roku traktuje bilbila birmańskiego (P. (f.) davisoni) jako osobny gatunek i zalicza go do kategorii „najmniejszej troski”. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale jej trend uznaje się za stabilny.
