Prostodziobek rdzawobrewy (Conirostrum tamarugense) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae), opisany w 1972. Występuje endemicznie w Chile i Peru. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Długość ciała wynosi około 12,5 cm, masa ciała u dwóch samic z Chile – 10,5 g. Wierzch ciała ciemnoszary, wyróżniają się cynamonowordzawa brew i biała plama w kształcie litery L na skrzydłach. Gardło i środek piersi cynamonowopomarańczowe. Pozostała część spodu ciała biaława, miejscami z domieszką płowego. Okolice kloaki cynamonowe. Ptaki obu płci podobne.
Po raz pierwszy rozród zaobserwowano w październiku 1993 w Pintados (Cerro Pintados) w Chile podczas badań prowadzonych na przełomie października i listopada w rezerwacie Pampa de Tamarugal; pierwszy artykuł poświęcony lęgom ukazał się w 1995 w „The Auk”. Gniazdo prostodziobka rdzawobrewego to konstrukcja półsferyczna. Zewnętrzna średnica wynosi 6,5–10 cm, wysokość natomiast 7–10 cm. Wewnętrzna średnica to 3,5–5 cm, a głębokość 5–6,5 cm. Budulec stanowią małe gałęzie, pióra, wełna owiec i główne nerwy liści P. tamarugo wraz z ogonkami. W pięciu spośród zbadanych gniazd znajdowały się jaja, w każdym po 3. Ich wymiary to około 17 na 12 mm. Przeważnie gniazda ulokowane są w środkowej części drzewa, na średniej wysokości 4,28 m nad ziemią (n gniazd = 27). Prostodziobki rdzawobrewe preferują gałęzie kierujące się ku dołowi lub poziome jako lokalizację na gniazdo. Na jednym drzewie gniazduje w danym momencie jedna para. Na drzewach znajdywano kilka zbudowanych gniazd, co może sugerować używanie przez pary tych samych drzew co roku.
IUCN od 2020 uznaje prostodziobka rdzawobrewego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least concern). Wcześniej (od 1994) miał on status gatunku narażonego (VU – Vulnerable). Zagrożeniem dla gatunku jest niszczenie środowiska celem utworzenia pastwisk dla owiec. W 1996 miały również miejsce próby kontroli L. trigemmatus, którego larwy stanowią trzon diety ptaka. Woda używana na plantacjach P. tamarugo pozyskiwana jest z wód podziemnych i nie są znane skutki jej wypompowywania z danych obszarów. Zimowiska gatunku są dotknięte wycinką Polylepis, jednak prostodziobek rdzawobrewy nie polega wyłącznie na tych roślinach. Drzewa Prosopis tamarugo wycięto niemal w całości, jednak w latach 30. XX w. rząd chilijski zarządził program ponownego sadzenia tych drzew; do lat 70. XX w. obsadzono 146 km². Obszar gniazdowania omawianego ptaka jest objęty obszarem chronionym (Reserva Nacional Pampa del Tamarugal) i zwiększa się. W związku z tym BirdLife International uznaje trend populacji za wzrostowy. Wymienia 11 ostoi ptaków IBA, gdzie występuje C. tamarugense.
