Futro na części grzbietowej ma zróżnicowane ubarwienie: od czerwono-brązowego, przez szarawo-żółty do czerwono-brązowego. Część brzuszna ma kolor brudnobiały z lekkim odcieniem żółtym.
Suwak anatolijski występuje powszechnie w zachodniej części Azji: w Izraelu, Libanie, zachodniej Jordanii, Turcji, Syrii, północnym Iraku, północno-zachodnim Iranie i na Zakaukaziu.
Suwak anatolijski zamieszkuje stepy i półpustynie, w obszarach o opadach większych niż 100 mm rocznie. Wyjątkiem są tereny w północno-wschodniej Syrii i Jordanii, gdzie zasiedla tereny pustynne. Zarówno typy gleb siedlisk, jak i ukształtowanie nory jest zróżnicowane. Nora badana przez tureckich zoologów została odnaleziona na terenie płaskim, lekko opadającym. Miała od 3 do 5 wejść o średnicy 7 cm, a tunele opadały pod kątem 30°–45° na głębokość około 30 cm. Komora gniazdowa ma około 8 cm szerokości, a spiżarnia do składowania żywności około 10 cm. Komora gniazdowa wysłana była wysuszonymi częściami roślin, rozdrobnionymi resztkami papieru i śmieciami.
Suwak anatolijski żeruje na powierzchni. Żywi się częściami zielonymi roślin i nasionami (pszenica, jęczmień, koniczyna, winorośl), ale w treści żołądka badanych osobników z populacji tureckiej, naukowcy odnaleźli resztki mrówek z rodzaju Formica. Na M. tristrami pasożytują kleszcz pospolity i Nosopshyllus durii.
