Suwak irański (Meriones vinogradovi) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Bliskim Wschodzie.
Długość ciała (bez ogona) 140–170 mm, długość ogona 130–170 mm, długość ucha 19–22 mm, długość tylnej stopy 31–39 mm; masa ciała 100–200 g.
Suwak irański występuje w północnej Syrii, Turcji (wschodnia Anatolia), Armenii, południowo-zachodnim Azerbejdżanie i północno-zachodnim Iranie; granice w Mezopotamii są nieustalone. Badania przeprowadzone w 1957 roku wskazywały, że jest pospolity w Syrii i Nachiczewańskiej Republice Autonomicznej, natomiast rzadko znajdowano osobniki z tureckiej populacji.
Suwak irański zamieszkuje półpustynie, nagie szczyty gór i pustkowia. Gryzoń ten prowadzi stadny tryb życia, kopie nory; zimą i wiosną jest aktywny w dzień, latem częściej po zmroku. Żywi się nasionami i trawami. Samice dojrzewają płciowo w wieku trzech miesięcy, w ciągu roku mogą wydać na świat do pięciu miotów. Ciąża trwa 21–23 dni, w niewoli rodzi się zwykle 7–8 młodych.
Gatunek ten zamieszkuje dość duże terytorium, w tym wiele obszarów chronionych. Nie wiadomo, czy istnieją zagrożenia mogące mieć wpływ na liczebność populacji tego gatunku, ani jaki jest trend w zmianach liczebności populacji. Obecnie jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski.