Żmija turecko-irańska (Montivipera wagneri) – jadowity gatunek węża z rodziny żmijowatych.
Dorasta maksymalnie do 70-95 cm.
Głowa względnie duża, wydłużona i odróżniająca się od szyi. Pysk zaokrąglony, pokryty małymi łuskami. Oczy w szerokim kontakcie z łuskami nadoczodołowymi. Na szczycie głowy 6-7 łusek międzyoczodołowych. 12-13 podwargowych i 9 nadwargowych. Te drugie oddzielone od oka przez 1-2 rzędy łusek. Nozdrze ulokowane przy pojedynczej łusce nosowej.
Środkowa część ciała posiada 23 rzędy łusek grzbietowch, 2-3 łuski przedbrzuszne, 161-170 brzusznych. Odbytowa pojedyncza.
Wzór składa się z rzadko połączonych plamek i cętek biegnących od tyłu głowy do ogona na szarym tle. Plamki te zabarwione są na jasnobrązowo do żółtobrązowego i pomarańczowego z czarną obwódką. Pojedyncza plamka rozpościera się na 4-8,5 łuski.
Na szczycie głowy znajdują się zwykle 2 czarne wydłużone plamy, tworzące literę V bez miejsca połączenia odcinków. Od kącika oka do kąta ust biegnie czarny prążek.
IUCN klasyfikuje gatunek jako krytycznie zagrożony (critically endangered). Oznacza to redukcję liczebności o 50% w ciągu następnych 10 lat lub 3 pokoleń. Gatunek zagrożony jest z powodu łapania tych węży by sprzedawać je jako zwierzęta domowe.
Szacuje się, że całkowita liczebność osobników dojrzałych jest mniejsza niż 2500.
