Skowronek białoskrzydły, kalandra białoskrzydła (Alauda leucoptera) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae), występujący głównie w Azji Środkowej i południowo-zachodniej Rosji. Do Polski zalatuje wyjątkowo. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Gatunek dość duży jak na skowronka, masywny, zwykle około 17–19 cm długości z rozpiętością skrzydeł sięgającą 35 cm. Masa ciała: samce 40–52 g, samice 36–48 g. Samiec posiada rdzawą czapeczkę oraz pokrywy skrzydłowe. Upierzenie samicy mniej kontrastowe. U obu płci skrzydło barwy kasztanowatej z charakterystycznym białym paskiem na tylnej krawędzi.
Ptak ten gniazduje od południowo-zachodniej Rosji (na południe po tereny położone na północny zachód od Morza Kaspijskiego) na wschód po jezioro Bałchasz w Kazachstanie. Większość populacji wędrowna. Zimuje w południowo-zachodniej części zasięgu lęgowego i dalej na zachód po rejon na północ od Morza Czarnego oraz na południe po północny Iran.
W Polsce stwierdzony 4 razy, po raz ostatni w maju 1993 roku w Będziemyślu na Podkarpaciu. Stwierdzenie z 1978 roku zostało odrzucone przez Komisję Faunistyczną.
IUCN uznaje skowronka białoskrzydłego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988. Liczebność światowej populacji, wstępnie obliczona w oparciu o szacunki organizacji BirdLife International dla Europy na rok 2015, zawiera się w przedziale 100–500 tysięcy dorosłych osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy.
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.
