Miodziarz żółtostopy (Melignomon eisentrauti) – gatunek małego ptaka z rodziny miodowodów (Indicatoridae). Występuje w zachodnio-centralnej Afryce. Ma status gatunku bliskiego zagrożenia.
Długość ciała wynosi około 14,5 cm (według innego źródła 18 cm); masa ciała samców wynosi 21–29 g, samic 18–25 g. W upierzeniu nie występuje dymorfizm płciowy, samice są jedynie mniejsze od samców. Ciemię i kark oliwkowozielone, w środku bardziej szarawe, podobnie jak po bokach głowy i na szyi. Grzbiet i pokrywy nadogonowe bardziej żółtawe w stosunku do ciemienia, żółtozielone lub zielone. Dwie środkowe sterówki i nasady pozostałych 4 par brązowoczarne, końcówki owych 4 pozostałych par popielate, pozostała część sterówek głównie biała. Broda jasnoszara, gardło, pierś brzuch i boki ciała jasnoszare z żółtozielonym nalotem. Pokrywy podogonowe białe, kremowe; po bokach ciała widoczne oliwkowe pasy. Pokrywy skrzydłowe zdobią szerokie, żółtozielone krawędzie, lotki brązowoczarne z żółtymi krawędziami zewnętrznymi. Dziób żółty, żółtooliwkowy lub żółtobrązowy, kąciki dzioba żółte. Tęczówka brązowa. Stopy od jasnożółtych po żółtobrązowe.
Miodziarze żółtostope odnotowano w Kamerunie (dwa stwierdzenia), w Liberii, Sierra Leone (w Gola Forest), na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Ghanie i Nigerii. Najpewniej przedstawiciele gatunku występują na innych obszarach Afryki Zachodniej, ale są przeoczane przy okazji badań terenowych.
Miodziarze żółtostope występują w lasach z częścią drzew zrzucającą liście oraz w pierwotnych lasach wiecznie zielonych na nizinach; najprawdopodobniej dobrze sobie radzą także w lasach wtórnych. Żywią się owadami, pyłkiem, niewielkimi owocami i nasionami. Na podstawie badań okazów ustalono, że w Liberii okres lęgowy trwa w marcu, a w Kamerunie przynajmniej w sierpniu i grudniu. Najprawdopodobniej są pasożytami lęgowymi, nie są jednak znani gospodarze. Obserwowano jednak, jak miodziarza przegania nikornik ciemny (Apalis sharpii), możliwe więc, że ptaki tego gatunku są gospodarzami.
IUCN od 2017 roku nadaje miodziarzowi żółtostopemu rangę gatunku bliskiego zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej – od 2000 roku – miał on status „niedostateczne dane” (DD, Data Deficient), a w latach 1994 i 1996 otrzymał status narażonego (VU, Vulnerable). Jest to gatunek bardzo słabo poznany. Opisywany jest jako rzadki, tak więc jego populacja jest zapewne niewielka. Odnotowany w trzech parkach narodowych – Marahoué (Wybrzeże Kości Słoniowej), Okomu i Cross River (Nigeria) oraz kilku rezerwatach. Środowisko naturalne w obrębie zasięgu tych miodowodów pozostaje niszczone przez człowieka poprzez wycinkę, rozwój rolnictwa i górnictwa, co jak się przypuszcza, może doprowadzić do spadku liczebności populacji tych ptaków.
