Bassaricyon neblina is een zoogdier uit de familie kleine beren (Procyonidae), behorend tot het geslacht slankberen. De ontdekking van de soort aan de hand van materiaal in de collectie van het Field Museum of Natural History werd op 15 augustus 2013 bekendgemaakt. De soort komt van nature voor in de nevelwouden van de Andes in Colombia en Ecuador.
De soort wordt in het Spaans olinguito, kleine olingo, genoemd, een naam die voorlopig door de Nederlandstalige pers is overgenomen. Het epitheton neblina is een zelfstandig naamwoord en komt van het woord voor "mist" in het Spaans. Het verwijst naar de nevelwouden waarin de soort van nature voorkomt.
De totale lengte van het dier is ongeveer 75 centimeter. Het gewicht van een volwassen dier bedraagt ongeveer 900 gram. Daarmee is het de kleinste slankbeer. De snuit is korter en minder spits dan die van de andere soorten. De vacht is langer en dichter dan die van de andere soorten, de oren zijn kleiner en dichter behaard.
De soort leeft exclusief in bomen in vochtige bergbossen (nevelwoud).
ref="/nl/ecuador-animals">Ecuador. Daarnaast komt de soort voor in het westen van Colombia. De soort komt voor in nevelwouden tussen 1500 en 2750 meter boven zeeniveau, en is daarmee de hoogst levende slankbeer; de andere soorten leven meer in bossen in het laagland.
De soort leeft exclusief in bomen in vochtige bergbossen (nevelwoud).
Bassaricyon neblina eet voornamelijk fruit, maar ook insecten en nectar. Het is een boombewoner die zelden op de grond komt en 's nachts actief is. Het is een behendige springer. De vrouwtjes hebben twee tepels en krijgen waarschijnlijk maar één jong per worp.