Olingo górski (Bassaricyon neblina) – gatunek ssaka drapieżnego z rodziny szopowatych (Procyonidae) zamieszkujący tereny zachodniego Ekwadoru i środkowej Kolumbii. Po raz pierwszy został opisany 15 sierpnia 2013 na łamach czasopisma „ZooKeys”. Było to pierwsze od 35 lat odkrycie nowego gatunku z rzędu ssaków drapieżnych na terenie Ameryki, czyli od czasu odkrycia Mustela felipei w 1978 roku.
No
NocneNocny tryb życia – pojęcie określające zachowanie zwierząt, które śpią w ciągu dnia, zaś okresem ich największej aktywności jest noc. P...
Mi
MięsożerneWszystkożerność – sposób odżywiania się polegający na braku specjalizacji pokarmowej i – w konsekwencji – odżywianiu się różnorodnym pok...
Na
NadrzewneLą
LądoweŻyworodność, żyworództwo, wiwiparia – rodzaj reprodukcji polegający na tym, że komórki jajowe zapładniane są w obrębie dróg rodnych sami...
Sa
SamotneO
zacznij od...B. neblina można stosunkowo łatwo odróżnić od innych Bassaricyon (np. nizinnych gatunków: Bassaricyon alleni i Bassaricyon medius) już na podstawie samych badań morfologicznych i kraniologicznych. Nowo opisany gatunek jest mniejszy (osiąga do 34 cm długości) i lżejszy (waży do 0,9 kg). Jego ciało i kości czaszki mają odpowiednio mniejsze wymiary, ogon jest krótszy. Sierść jest dłuższa, gęstsza i intensywniej wybarwiona w części grzbietowej – od koloru czarnego przez „podpalany”, intensywny pomarańczowy po czerwonobrązowy. Pysk B. neblina jest nieco bardziej zaokrąglony, a uszy wyraźnie bardziej owłosione. Różnice widoczne są także w uzębieniu. Pierwsze trzonowce są większe, mają masywne guzki trzononowe. Podstawę jego pożywienia stanowią owoce, żywi się też owadami. Matki rodzą zazwyczaj jedno młode.
Zwierzęta tego gatunku zamieszkują lasy mgliste na zachodnich stokach północnych Andów w Ekwadorze i Kolumbii na wysokościach od 1500 do 2700 m n.p.m. Żyją na drzewach i bardzo rzadko schodzą na powierzchnię ziemi.
