Verdoofde dieren
209 soorten
Torpor is een toestand van verminderde fysiologische activiteit die wordt waargenomen bij enkele kleine zoogdieren en vogels. Het wordt over het algemeen gekenmerkt door een sterk verlaagde lichaamstemperatuur, hartslag, ademhaling en stofwisseling. Torpide dieren zijn volledig inactief en over het gehele lichaam verstijfd. Op externe prikkels reageren zij nauwelijks. Op deze manier besparen zij energie in tijden van voedselschaarste, droogte of extreme temperaturen.
De duur van de torpor loopt uiteen van enkele dagen tot weken. Sommige dieren ondergaan een dagelijkse torpor die korter dan 24 uur duurt. Dagelijkse torpor komt voor bij vogels als chickadees (Amerikaanse mezen), gierzwaluwen en kolibries en bij zoogdieren, zoals bij veel buideldieren, knaagdieren (waaronder muizen), spitsmuizen en vleermuizen. Dit zijn voornamelijk relatief kleine dieren met een hoge stofwisseling en dus een hoog energieverbruik. In torpor besparen zij energie gedurende dat gedeelte van het etmaal waarop ze niet actief zijn. Langere periodes van torpor, zoals zomer- en winterslaap, stellen dieren in staat om energie te besparen tijdens langere voor hen ongunstige periodes.
Dagelijkse torpor en winterslaap hebben dezelfde biologische oorsprong. De onderliggende fysiologische mechanismen zijn derhalve waarschijnlijk dezelfde. Voorheen werd vermoed dat torpor eenvoudigweg een uitschakeling van de thermoregulatie betrof, maar inmiddels is het duidelijk dat het een nauwkeurig gecontroleerd thermoregulatieproces betreft. De biologische klok lijkt een rol te spelen: een spitsmuis die de gehele dag door voedsel tot zijn beschikking heeft, zal toch dagelijks torpor ondergaan. Er lijken echter verschillende controlemechanismes te bestaan. Bij placentale zoogdieren speelt bruin vetweefsel, dat warmte produceert, een centrale rol in het ontwaken uit de torpor. Ditzelfde mechanisme is echter niet aanwezig bij buideldieren. Het is vooralsnog onduidelijk wat de opwarming aanstuurt in deze groep zoogdieren.
Torpor is een toestand van verminderde fysiologische activiteit die wordt waargenomen bij enkele kleine zoogdieren en vogels. Het wordt over het algemeen gekenmerkt door een sterk verlaagde lichaamstemperatuur, hartslag, ademhaling en stofwisseling. Torpide dieren zijn volledig inactief en over het gehele lichaam verstijfd. Op externe prikkels reageren zij nauwelijks. Op deze manier besparen zij energie in tijden van voedselschaarste, droogte of extreme temperaturen.
De duur van de torpor loopt uiteen van enkele dagen tot weken. Sommige dieren ondergaan een dagelijkse torpor die korter dan 24 uur duurt. Dagelijkse torpor komt voor bij vogels als chickadees (Amerikaanse mezen), gierzwaluwen en kolibries en bij zoogdieren, zoals bij veel buideldieren, knaagdieren (waaronder muizen), spitsmuizen en vleermuizen. Dit zijn voornamelijk relatief kleine dieren met een hoge stofwisseling en dus een hoog energieverbruik. In torpor besparen zij energie gedurende dat gedeelte van het etmaal waarop ze niet actief zijn. Langere periodes van torpor, zoals zomer- en winterslaap, stellen dieren in staat om energie te besparen tijdens langere voor hen ongunstige periodes.
Dagelijkse torpor en winterslaap hebben dezelfde biologische oorsprong. De onderliggende fysiologische mechanismen zijn derhalve waarschijnlijk dezelfde. Voorheen werd vermoed dat torpor eenvoudigweg een uitschakeling van de thermoregulatie betrof, maar inmiddels is het duidelijk dat het een nauwkeurig gecontroleerd thermoregulatieproces betreft. De biologische klok lijkt een rol te spelen: een spitsmuis die de gehele dag door voedsel tot zijn beschikking heeft, zal toch dagelijks torpor ondergaan. Er lijken echter verschillende controlemechanismes te bestaan. Bij placentale zoogdieren speelt bruin vetweefsel, dat warmte produceert, een centrale rol in het ontwaken uit de torpor. Ditzelfde mechanisme is echter niet aanwezig bij buideldieren. Het is vooralsnog onduidelijk wat de opwarming aanstuurt in deze groep zoogdieren.
