Pielęgnica zebra

Ryby te łatwo dobrać w pary i doprowadzić do tarła, które odbywają w grotach skalnych wykopując także dołki, w które składają ikrę. Zdarza się, że ikra składana jest bezpośrednio na kamieniu, żwirze lub na dolnym odcinku dużej rośliny. Gatunek bardzo płodny. Do pierwszego tarła mogą przystąpić już 4–5 cm samice z nieco większymi samcami. Narybek rośnie bardzo szybko. Samica jest mniejsza od samca, który ma wyraźnie wydłużone pierwsze promienie płetwy grzbietowej i odbytowej. Pielęgnice zebry stają się bardzo agresywne w okresie rozrodu i potrafią przegonić, a nawet zabić każdą rybę zagrażającą narybkowi lub ikrze. Atakują nawet włożoną do zbiornika rękę hodowcy, wywołując u niego bolesne odczucie. Jeżeli ryby znajdują się w akwarium z innymi gatunkami, najlepiej jest przenieść parę w okresie rozrodu do osobnego zbiornika. Podczas wychowywania potomstwa pielęgnice zebry są bardzo opiekuńcze. Dorosłe osobniki w przypadku braku naturalnych kryjówek w akwarium, potrafią wydrążyć w podłożu kryjówki dla swoich młodych. Ciekawym zachowaniem, charakterystycznym dla wielu pielęgnic, jest ukrywanie młodych w pysku w przypadku napotkania niebezpieczeństwa. Pokarm jest przez rodziców rozdrabniany na mniejsze kawałki i wypluwany w kierunku narybku tak, aby mógł zostać przez niego przełknięty. Mogą zdarzyć się kłótnie pomiędzy rodzicami podczas wychowywania narybku i wtedy najlepiej przenieść samca do innego akwarium (może też się zdarzyć, że narybkiem zaopiekuje się samiec).