Petrel reliktowy (Pterodroma magentae) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny burzykowatych (Procellariidae). Występuje endemicznie na Wyspach Chatham. Krytycznie zagrożony wyginięciem.
Lą
LądoweSt
StadneJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Nora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
Monogamia – najbardziej rozpowszechniony typ związku małżeńskiego, w którym jedna osoba związana jest trwale z jednym partnerem. Monogamicznos...
Sp
SpołeczneMi
MigrująceM
zacznij od...Morski zasięg występowania obejmuje około 1,85 mln km², jednakże petrel reliktowy gniazduje jedynie w południowej części wyspy Chatham mieszczącej się w archipelagu wysp Chatham na obszarze jedynie 2 km². Gniazduje 4–6 km w głąb lądu, nieopodal gęstego lasu.
Gniazduje w wygrzebanych w ziemi norach o długości do 5 m. Okres lęgowy trwa od września do maja. Samce zajmują nory 1–3 lata nim przystąpią do lęgu, natomiast nielęgowe samice rzadko odwiedzają kolonie. Petrel reliktowy tworzy długotrwałe związki monogamiczne. Zniesienie liczy jedno jajo. W inkubacji biorą udział oba ptaki z pary, prawdopodobnie trwa ona około 53 dni. Dojrzałość płciową uzyskują po około 5 latach, zaś mogą przeżyć ponad 34.
Przez IUCN gatunek od 1994 klasyfikowany jest jako krytycznie zagrożony wyginięciem (CR, Critically Endangered); wcześniej posiadał status zagrożonego. Wedle szacunku BirdLife International na rok 2012 populacja wynosiła 80–100 zdolnych do rozrodu osobników, ogółem 150–200. 111 lat po odkryciu, w roku 1978, gatunek został ponownie odkryty. W roku 1994 wiadomo było tylko o 4 parach lęgowych; przypuszczano jednak, że część pozostaje nieodkryta. W roku 2006 znanych było 35 nor użytkowanych przez te ptaki. Między rokiem 2007 a 2011 łącznie 59 piskląt przetransportowano z Rezerwatu przyrody Tuku do Sweetwater Conservation Covenant, gdzie przebywały do opierzenia się.
Zagrożenie stanowią introdukowane gatunki – 3 gatunki szczurów, weka (Gallirallus australis), niektóre torbacze i zdziczałe psy. Dawniej prawdopodobnie i dostosowywanie terenu pod pastwiska wpłynęło negatywnie na ilość miejsca odpowiedniego do gniazdowania; jako że spokrewnione rurkonose łapią się na haczyki w trakcie połowu na takle, możliwe, że stanowi to zagrożenie także dla petreli reliktowych. Mimo ponownego odkrycia w roku 1978, dopiero w 1987 udało się zlokalizować nory za pomocą radionadajników przyczepionych do sterówek. Tereny lęgowe objęte są Rezerwatem przyrody Tuku.