De grote alexanderparkiet (Psittacula eupatria) is een exoot uit de Kasjmirregio van Zuid-en Zuidoost-Azië, die naar Europa is gehaald. De vogel is vernoemd naar Alexander de Grote en was waarschijnlijk een van de eerste soorten parkieten die in Europa als kooivogel werd gehouden. In de loop der jaren is een aantal van deze vogels ontsnapt of vrijgelaten. Zij bleken te aarden in West-Europa en kunnen zich vermenigvuldigen, maar ze zijn veel minder talrijk dan de verwante halsbandparkiet.
De grote alexanderparkiet is een opvallend groen gekleurde, grote vogel met een lange, puntige staart. De totale lengte is circa 58 centimeter. Hij heeft een heel opvallende, luide lokroep. Er worden vijf ondersoorten onderscheiden.Grote alexanderparkieten hebben een opvallende rode schoudervlek en een grote rode snavel, zowel de boven- als de ondersnavel is rood. De mannetjes hebben een zwarte keelvlek en een zwarte band die over de wang naar de nek loopt. In de nek loopt de zwarte band over in een brede roze band. De wangen, oorstreek en de hals hebben een groengrijze waas. Vrouwtjes en juvenielen missen de halsband. Ook is er een sterk contrast tussen de donkergroene vleugels en de lichtgroene buik. De staartveren zijn blauwgroen met gele punten.
De grote alexanderparkiet komt oorspronkelijk voor in Bangladesh, Bhutan, Cambodja, India, Laos, Myanmar, Nepal, Pakistan, Sri Lanka, Thailand en Vietnam.
De soort telt vijf ondersoorten:
