De chathamscholekster (Haematopus chathamensis) is een vogel uit de familie van scholeksters (Haematopodidae). Deze soort is in 1927 geldig als ondersoort beschreven door Ernst Hartert aan de hand van een museumexemplaar dat al in 1890 was verzameld. Het is een bedreigde, endemische vogelsoort op de Chathameilanden, een ten oosten van Nieuw-Zeeland gelegen eilandengroep onder Nieuw-Zeelands bestuur.
Deze soort is endemisch op de grotere Chathameilanden (45 paar), Pitt Island (12 paar) en South East Island (3 paar) en Mangere (3 paar) volgens onderzoek uit 2009. Het is een vogel van zeekusten die zijn nest bouwt op zandige of rotsige stranden, op veilige afstand van de vloedlijn.
De chathamscholekster heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie nam tot in de jaren 1980 af door predatie door verwilderde katten, eierverzamelaars en mogelijk habitatverlies door veranderingen in de vegetatie door begrazing met schapen. Daarna werden beschermingsmaatregelen genomen en nam de populatie weer toe. Sinds de eeuwwisseling is de populatie min of meer constant tussen de 50 en 250 volwassen individuen. De vogel blijft afhankelijk van actief natuurbeheer en blijft daarom als bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
