De bandvink (Amadina fasciata) is een tot de familie van de prachtvinken (Estrildidae) behorende zangvogel uit Noord- en Oost-Afrika en Transvaal. De vogel wordt in Nederland vaak in gevangenschap gehouden.
De bandvink is 11 tot 12 cm lang van kop tot staartpuntje. De kop en de nek zijn lichtbruin gestreept; bovenzijde bruin, donkerbruin gestreept; de staart is donkerbruin met wit; de vleugels zijn dofbruin, zwart en roodbruin getekend. De wangen en de oogranden, keel en kin zijn wit. Van hals naar keel heeft de bandvink een karmijnrode band, daaronder geelbruin, vanaf de borst is hij iets gestreept. Het vrouwtje is minder gestreept dan het mannetje en mist de rode band.
Er komen in Afrika vier ondersoorten voor met ieder een eigen verspreidingsgebied:
Het is een vogel van savannegebieden, dus in droge terreinen met verspreid staande grote bomen. De vogel wordt vaak waargenomen zittend in hoge kale takken. In de droge tijd komen deze vinken vaak in groepjes voor samen met andere vinkachtigen. Ze vormen soms kleine zwermen bij waterlopen.
De bandvink heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De trends in aantallen lijken stabiel. Om deze redenen staat de bandvink als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
