Sclaters glansfazant (Lophophorus sclateri) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1870 door Thomas C. Jerdon.
De vogel is 63 tot 68 cm lang. Het is een typische glansfazant met een ongebruikelijk korte, gekrulde kuif. Bij de haan (mannetje) zijn de romp, rug en staart wit, met een blauwe kop en koperkleurige nek. Het vrouwtje is overwegend bruin. Bij beide seksen heeft de staart een smalle witte eindrand.
De soort komt voor in het oosten van de Himalaya en telt 3 ondersoorten:
De leefgebieden van deze vogel liggen in op de boomgrens in subalpien gebied met rhododendronvegetaties en alpiene graslanden tussen de 3000 en 4200 meter boven zeeniveau. In de winter verblijven de vogels in lager gelegen loofbos met bamboeondergroei.
De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 2,5 tot 10 duizend volwassen individuen. De populatie-aantallen nemen af door jacht en in mindere mate door habitatverlies in de overwinteringsgebieden. Dit leefgebied wordt aangetast door ontbossing. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.
