Tamaryna siodłata

Wygląd

Długość ciała (bez ogona) około 21 cm, długość ogona około 32 cm; masa ciała średnio 333 g (n = 23). Barwa bardzo zmienna, głównie ciemnobrązowa z delikatnym jasnobrązowym lub płowożółtym marmurkowaniem na grzbiecie, tworzącym wyraźnie wyróżnione „siodło”; ogon ciemnobrązowawo-czarny; policzki pokryte białymi włosami. Jeden z podgatunków jest w całości biały. Czoło, ciemię i policzki mają długie futro. W przeciwieństwie do niektórych spokrewnionych gatunków, nie ma wąsów.

Dystrybucja

Geografia

Kontynenty

Ameryka Południowa

Kraje

Ekwador, Boliwia, Brazylia, Kolumbia, Peru

Strefy biogeograficzne

Kraina neotropikalna

Tamaryna siodłata występuje w zależności od podgatunku:

S. fuscicollis fuscicollis – tamaryna siodłata – zachodnia Brazylia (stany Acre i Amazonas) i Peru, na południe od rzeki Solimões, między rzeką Javari na zachodzie, na wschód przez dorzecze rzeki Jutaí do rzeki Juruá (lewy brzeg), również w Peru, na zachód od rzeki Javari aż do rzeki Tapiche, wschodni dopływ Ucayali i ciągnąc się stamtąd na północ aż do Yuraqmayu (lewy brzeg), gdzie styka się z zasięgiem występowaniem L. nigrifrons (prawy brzeg Yuraqmayu).
S. fuscicollis avilapiresi – tamaryna amazońska – zachodnia Brazylia w stanie Amazonas (miejsce typowe: ujście Lago de Tefé, rzeka Solimoes), wzdłuż na południe od rzeki Solimoes między rzekami Juruá i Purus, w tym dorzecza rzek Urucu i Coan oraz prawdopodobnie rzeki Tefé; południowe granice zasięgu nieznane, ale prawdopodobnie występuje na północnym brzegu rzeki Tapaua, dopływie rzeki Purus.
S. fuscicollis mura – tamaryna indiańska – środkowa Brazylia (stan Amazonas), międzyrzecze rzek Madeira i Purus, na południe od Amazonki, prawdopodobnie na południe do rzeki Igapó-Açú.
S. fuscicollis primitivus – zachodnia Brazylia (stan Amazonas), prawdopodobnie rozciągający się od lewego brzegu rzeki Pauiní, wzdłuż lewego brzegu górnego biegu rzeki Purus, na północ do rzeki Tapauá (prawy brzeg), aż po skrajnie zachodni prawy brzeg rzeki Juruá i rzeki Tarauaca.