Drozd rdzawoskrzydły (Turdus eunomus) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny drozdowatych (Turdidae) przypominający budową kwiczoła. Zamieszkuje Azję; dwa razy stwierdzono go w Polsce. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Na głowie skontrastowany, charakterystyczny rysunek z białą brwią i gardłem oraz czarnymi policzkami. Wierzch skrzydeł miedzianorudy. Grzbiet bardzo ciemny, gęsto czarno plamkowany. Spód białawy z brunatnoczarnymi plamkowanymi bokami i przepaską na piersi. Ogon ciemnobrunatny. Płci podobne, ale u samców rysunki są dużo wyrazistsze. Wiek można rozpoznać po nieprzepierzonych, biało zakończonych juwenalnych dużych pokrywach.
Długość ciała: 23–25 cm.Rozpiętość skrzydeł: ok. 36–39 cm.Masa ciała: 55–106 g.
Zamieszkuje północno-środkową i północno-wschodnią Syberię. Zimuje w południowo-wschodniej i wschodniej Azji – od północno-wschodnich Indii po północny Wietnam, w południowych i południowo-wschodnich Chinach, Korei, Japonii i na Tajwanie. Rzadko zalatuje do Europy. W Polsce stwierdzony zaledwie 2 razy – 31 grudnia 1889 r. i 21 października 1966 r.
Zadrzewienia, zwłaszcza łozowiska w dolinach rzecznych oraz bory.
Głos przypominający kwiczoła, np. kwilące „giieh” i cmokające „czak-czak”.
Podobnie jak drozd rdzawy, podczas migracji tworzy małe stada związane z otwartymi terenami leśnymi.
Jest wszystkożerny. Jego pożywienie stanowi szeroka gama owadów w szczególności komary, dżdżownice i inne bezkręgowce. Z owoców głównie jagody.
Nisko na drzewie, zbudowane w kształcie czarki z gałązek, trawy i mchu przemieszanych z błotem. Wyścielone trawkami.
Samica składa zwykle 4–6 jaj o kolorze niebieskozielonkawym z rdzawym nakrapianiem. Wysiadywane przez ok. 14 dni.
Drozd rdzawoskrzydły nie jest zagrożony według danych IUCN (status LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji nie jest znany.
W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.