Nornik darniowy (Microtus subterraneus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Długość ciała (bez ogona) 79–115 mm, długość ogona 20–44 mm; masa ciała 10–26 g. Ma sierść szarobrunatną na grzbiecie, boki jaśniejsze, a spód szary. Uszy krótkie.
Nornik darniowy występuje w zachodniej, środkowej i wschodniej Europie, od Francji na wschód do zachodniej części europejskiej Rosji i na południowy wschód do północnej Grecji i europejskiej części Turcji oraz zachodniej i północnej Anatolii, z odosobnionym zapisem z prowincji Bitlis (południowo-wschodnia Turcja).
Prowadzi głównie podziemny tryb życia, ryjąc nory i zjadając podziemne części roślin. Czasem żeruje również na powierzchni.
Nornik darniowy nie zapada w sen zimowy. Zimą w norach pod śniegiem dochodzi także do rozrodu. W roku występuje do 9 miotów, w każdym miocie 2–3 młode.
W warunkach naturalnych długość życia tego gryzonia nie przekracza kilku miesięcy.
