Gałęźnica szorstkołuska (Atheris squamigera) – gatunek jadowitego węża z rodziny żmijowatych.
Wąż jadowity o uzębieniu Solenoglypha. Jest to najwyższy stopień rozwoju aparatu jadowego u węży. Zęby te znajdują się w przedniej części otworu gębowego żmii, złożone pozostają równolegle do kości szczęki. Zęby są typu kanalikowego. Jest to wąż zwinny, szybki i dość agresywny. Gdy poczuje się zagrożony błyskawicznie atakuje.
Dorosłe osobniki osiągają od 45 cm do 70 cm długości. Samice są zazwyczaj nieco większe od samców. Ciało szczupłe. Ogon dobrze umięśniony i chwytny. Głowa trójkątna, spłaszczona i wyodrębniona od reszty ciała. Barwa dorosłych osobników zmienna od jasnozielonej po brązową, często z bladożółtymi plamkami biegnącymi wzdłuż. Brzuch bladozielony, bladożółty czasem niebieskawy. Młode mogą być brązowe lub jasnobrązowe. W ciągu 24 godzin zmieniają kolor na żółto-zielony lub ciemny zielony.
Występuje w Zachodniej Afryce a zasiedlane przez nią tereny rozciągają się od Gwinei po Benin. Wyizolowane kolonie można spotkać w Nigerii, Kamerunie, Gabonie i Gwinei Równikowej. Zamieszkuje tropikalne lasy, podmokłe zarośla na skraju lasów i zarośnięte krzewami bagna.
Prowadzi nadrzewny tryb życia. Można ją spotkać w gęstych gałęziach, 1-2 metry nad ziemią. Czasem jednak poluje na ziemi.
Gody mają miejsce w okresie od września do listopada. Jak każdy przedstawiciel Atheris jajożyworodna. Samica rodzi 6-9 młodych na przełomie marca i kwietnia. Młode mają długość 13 cm do 19 cm.
O jadzie przedstawicieli gatunku Atheris wiadomo stosunkowo niewiele, oprócz tego, że jest hemotoksyczny, zaś ukąszenie powoduje bolesny obrzęk i problemy z krzepliwością krwi. Niegdyś uważano, że jad jest niegroźny dla człowieka, ale odnotowano kilka przypadków poważnych komplikacji hematologicznych.