Gołostópka indyjska (Tatera indica) – gatunek ssaka z podrodziny myszoskoczków (Gerbillinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Długość ciała (bez ogona) 143–210 mm, długość ogona 152–198 mm, długość ucha 21–31 mm, długość tylnej stopy 34–59 mm; masa ciała 150–270 g.
Gołostópka indyjska występuje w Turcji (prowincja Şanliurfa w południowo-wschodniej Anatolii), Syrii (na wschód od Eufratu), Iraku, Kuwejcie, Iranie, Afganistanie, Pakistanie, Indiach, południowym Nepalu i na Sri Lance.
Gołostópka indyjska żyje w dużych grupach, zamieszkuje systemy głębokich nor z licznymi otworami wejściowymi. Wejścia te są często przez gryzonie zamykane pulchną ziemią w celu zabezpieczenia nor przed wtargnięciem mangust i węży. Niekiedy tak licznie się rozmnażają, że opuszczają dotychczasowe siedziby i nawiedzają pobliskie ogrody i pola. Żywią się kłączami, bulwami, zielonymi częściami roślin, korzeniami, owadami, a nawet pisklętami i jajami. Sądzi się, że mogą przyczyniać się do rozprzestrzeniania się dżumy.
Gołostópki indyjskie rozmnażają się przez cały rok. W jednym miocie rodzi się do 8 młodych.
