Czapla czarnonoga (Ardea intermedia) – gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae).
Długość ciała 56–72 cm; rozpiętość skrzydeł 105–115 cm; masa ciała 400–500 g.
Białe pióra, mocny dziób, długa szyja. W szacie godowej długie ozdobne pióra na grzbiecie i piersi, skóra przed okiem zielona, dziób pomarańczowy lub czerwony, czerwone golenie. W szacie spoczynkowej brakuje ozdobnych piór. Dziób i naga skóra na głowie pomarańczowożółte, nogi czarne.
Wyróżniono trzy podgatunki A. intermedia:
Autorzy Handbook of the Birds of the World (a tym samym Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody – IUCN) podnoszą taksony brachyrhyncha i plumifera do rangi gatunku.
Zamieszkuje płytkie, słodkie lub słone bagna. Część osiadła, niektóre koczują lub wędrują. Poluje, chodząc wolno, z uniesioną szyją. Lata, powoli uderzając skrzydłami, z szyją położoną na grzbiecie; w locie wygląda jak ptak z szerokimi skrzydłami o bardzo krótkiej szyi.
Gnieździ się w dużych koloniach z innymi gatunkami ptaków. Gniazdo o luźnej strukturze budują oboje rodzice z patyków i łodyg trzcin. Umiejscowione jest zwykle w pobliżu wody – na drzewach, krzewach lub w szuwarach, zwykle na wysokości 3–6 metrów, czasem nawet do 20. Samica składa 2–4 jaja. Wysiadują oboje rodzice przez około 24–27 dni. Pisklęta karmione są przez rodziców zwracanym pokarmem. Uzyskują zdolność lotu po około 35 dniach od wyklucia.
IUCN od 2014 roku dzieli ten takson na trzy osobne gatunki, wszystkie zalicza do kategorii najmniejszej troski (LC, Least Concern). Globalny trend liczebności ich populacji uznawany jest za spadkowy, choć niektóre populacje mogą być stabilne, a trend liczebności niektórych nie jest znany.
