Długość ciała (bez ogona) 62,2–67,2 mm, długość ogona 94,5–109,5 mm, długość ucha 9,6–11,1 mm, długość tylnej stopy samic 16,7–18,6 mm; masa ciała 6,5–8 g.
Jest to gatunek górski, spotykany od wysokości 1500 do 2300 m n.p.m. Żyje na łąkach porośniętych wysoką trawą, w lasach mieszanych i piętrze subalpejskim na zboczach północnych Wielkiego Kaukazu. Gryzoń ten prowadzi naziemny tryb życia, jest aktywny głównie nocą. Żywi się owadami, owocami i nasionami. Zimą hibernuje na ponad sześć miesięcy. Rozmnaża się latem, w miocie rodzi się od 4 do 7 młodych.
Smużka gruzińska jest lokalnie liczna w północnej (rosyjskiej) części zasięgu i nieliczna w południowej (gruzińskiej). Obszar jej występowania jest bardzo ograniczony, grozi jej utrata środowiska związana z nadmiernym wypasem i ścinaniem wysokich traw na potrzeby rolnictwa. Jest uznawana za gatunek zagrożony.
