Nornik łąkowy (Microtus pennsylvanicus) – gatunek ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Długość ciała (bez ogona) 107–131 mm, długość ogona 33–64 mm, długość ucha 12–16 mm, długość tylnej stopy 18–24 mm; masa ciała około 44 g. Garnitur chromosomowy wynosi 2n = 46, FN = 50.
Nornik łąkowy występuje we wschodniej Ameryce Północnej zamieszkując w zależności od podgatunku:
Występuje na terenach trawiastych i lasach często w pobliżu wody. Nornik łąkowy z łatwością przystosowuje się do najrozmaitszych środowisk. Tworzy kolonie, jednak w ich obrębie każdy dorosły osobnik ma własne terytorium. Gryzonie te robią wiodące w runi ścieżki. Żywi się pokarmem roślinnym, jak kora, nasiona, korzenie i trawy. Gniazda z trawy buduje w płytkich chodnikach biegnących pod ścieżkami lub w głębszych norach.
Samice w ciągu roku wydają na świat od 3 do 13 miotów, a liczba młodych w miocie może dochodzić do 10. Ciąża trwa 3 tygodnie, a w ciągu 3 tygodni samice są już dojrzałe płciowo.
