Kuna tamilska (Martes gwatkinsii) – gatunek ssaka z rodziny łasicowatych (Mustelidae). Gatunek słabo poznany, występujący w południowych Indiach, narażony na wyginięcie.
Długość ciała samców 50–70 cm, ogona 35–50 cm; masa ciała samców 1–3 kg. Kuna tamilska jest bardzo podobna do kuny żółtogardłej. Sierść koloru przeważnie ciemnobrązowego; ramiona i tułów są koloru ryżobrązowego. Na gardle występuje wyraźna plama koloru od rdzawożółtego do żółtocytrynowego. Czaszka jest niska i płaska.
Kuna tamilska zamieszkuje Ghaty Zachodnie w południowych Indiach, na południe od 13° szerokości geograficznej północnej (pomiędzy Charmad a Kanapadi).
Kuna tamilska zamieszkuje wilgotne lasy tropikalne na wysokości od 120 do 2383 m n.p.m.; obserwowana również na plantacjach herbaty, kawy i akacji oraz na łąkach i bagnach. Prowadzi prawdopodobnie dzienny tryb życia; najczęściej przebywa na ziemi, ale obserwowana również w baldachimie oraz w dziuplach drzew z rodzaju mala (Elaeocarpus). Obserwowana samotnie lub w parach.
Skład diety kuny tamilskiej jest bardzo słabo poznany, ale istnieją doniesienia o polowaniach na wrony, wiewiórę dekańską (Ratufa indica), kanczylka indyjskiego (Moschiola indica) i warana bengalskiego (Varanus bengalensis); spożywa również owady, miód oraz nektar.
Nie ma żadnych informacji na temat rozrodu i wychowu młodych.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów gatunek ten został zaliczony do kategorii VU (ang. Vulnerable – narażony na wyginięcie). Bardzo niewiele wiadomo na temat tego gatunku; priorytetem są badania terenowe, aby dowiedzieć się więcej o jego historii naturalnej, ekologii i stanie populacji. Zasięg występowania kuny tamilskiej ocenia się jako mniejszy niż 20000 km².
