Ogasawara

Ogasawara-shotō, daw.

Klimat

Na wyspach panuje klimat podzwrotnikowy. Występują tu dwie pory deszczowe, w okresie maj-czerwiec oraz październik-listopad, oraz jedna pora sucha w lipcu i sierpniu.

Średnia temperatura roczna wynosi 22,9°C, najwyższa – 27,6°C – występuje w sierpniu, a najniższa – 17,6°C w lutym. W okresie 1966–1997 średnie roczne opady na Chichi-jima wynosiły 1268 mm, znacznie mniej niż wartości odnotowane na początku XX w. – 1609 mm (1907–1939). Archipelag nawiedza kilka tajfunów rocznie.

Flora i fauna

Izolacja archipelagu spowodowała, że na wyspy dotarło niewiele gatunków z kontynentu azjatyckiego czy Japonii. Ogasawara-shotō charakteryzują się relatywnie ubogą bioróżnordonością. Występuje tu ok. 330 rodzimych gatunków roślin naczyniowych, dwa gatunki kręgowców lądowych, 15 ptaków, 800 owadów i 100 ślimaków. Na wyspach nie występowały naturalnie wielkie ssaki, żaby i ryby słodkowodne.

Z uwagi na izolację na wyspach wykształciło się wiele gatunków endemicznych. Ok. 40% wszystkich roślin, w tym 70% drzew, to endemity. Endemitami są jeden rodzaj, 4 gatunki i 5 podgatunków ptaków. 30% wszystkich gatunków owadów i ponad 90% gatunków ślimaków to gatunki endemiczne.

Z uwagi na wielość gatunków endemicznych i ich szczególne przystosowanie do warunków na archipelagu, wyspy określane są jako „Galapagos Orientu”.

Flora

Na wyspach można wyróżnić dwie zasadnicze zbiorowości leśne:

• Subtropikalny las deszczowy – dominują tu rośliny z rodzaju Elaeocarpus i Ardisia, które zajmują wilgotne nizinne obszary z glebami o znacznej miąższości. Lasy te stanowią zwarty kompleks z drzewami urastającymi do 20 m (gatunki tak jak: Elaeocarpus photiniaefolius, Ardisia sieboldii, Pisonia umbellata, Pouteria obovata, Melia azedarach, Hibiscus tiliaceus i Celtis boninensis). Niemniej jednak jeszcze przed II wojną światową, w wyniku gospodarczej działalności człowieka lasy tego typu zostały niemal całkowicie zniszczone ustępując miejsca rolnictwu. Po wojnie pola uprawne zostały opuszczone i zarosły drzewami iglastymi z gatunku Pinus luchuensis i wieczniezielonymi Schima mertensiana. W latach 80. XX w. wszystkie drzewa sosnowe umarły wskutek ataku nicieni..

• Las zawsze zielony twardolistny – na wyżej położonych terenach, gdzie gleby mają mniejszą grubość, występują suche, zwarte lasy z drzewami z rodzaju Distylium i Raphiolepis. Osiągają one wysokość 4–8 m (gatunki takie jak: Distylium lepidotum, Rhaphiolepis umbellata, Schima mertensiana, Livistona chinensis, Syzygium buxifolium i Pandanus boninensis). Na obszarach bardziej zamglonych i zachmurzonych, z dobrze wykształconymi glebami, występują przede wszystkim rośliny z rodzaju Distylium i Schima oraz większość rzadkich, miejscowych gatunków, takich jak Pandanus boninensis, Syzygium buxifolium. Natomiast tam, gdzie podłoże jest zbliżone do skalistego, a zachmurzenie na ogół niewielkie, dominują drzewa z rodzajów Raphiolepsis i Liwistona oraz z rodzajów Ardisia i Ochrosia.

Fauna

Na wyspach występuje jeden rodzimy gatunek ssaków – nietoperz z rodzaju rudawek – rudawka bonińska (Pteropus pselaphon). Jest zaliczany do gatunków krytycznie zagrożonych. W wodach archipelagu zaobserwano 23 gatunki waleni; m.in. gatunki zagrożone takie jak płetwal czerniakowy, płetwal błękitny czy waleń japoński, i gatunki narażone takie jak płetwal zwyczajny.

Fauna wysp zdominowana jest przez ptaki – zaobserwowano tu 195 gatunków, z czego 14 wpisanych do czerwonej księgi gatunków zagrożonych. Na wyspach gniazdują 22 gatunki rodzimych ptaków lądowych, m.in. boninka Apalopteron familiare – endemiczny gatunek z rodziny szlarników czy endemiczny podgatunek gołębia czarnego gołąb purpurowy Columba janthina nitens. Gniazduje również 16 gatunków ptaków morskich, m.in. albatros ciemnolicy, albatros czarnonogi i nawałnik wędrowny.

Na wyspach występują dwa gatunki gadów – jaszczurki Cryptoblepharus nigropunctatus i Perochirus ateles.