Wodosytka płaskogłowa, żaba wodnista płaskogłowa (Ranoidea platycephala) – gatunek płaza bezogonowego z podrodziny Pelodryadinae w rodzinie Pelodryadidae.
Lą
LądoweJajorodność – najbardziej rozpowszechniona forma rozrodu płciowego zwierząt, polegająca na rozwoju zarodkowym w jaju wydalonym z organizmu matk...
Nora – podziemna kryjówka zwierzęca, jama mająca zaspokoić elementarną potrzebę schronienia, będącą biologicznie ukształtowanym warunkiem ...
Estywacja, sen letni – diapauza letnia, występujące u niektórych zwierząt w lecie spowolnienie procesów życiowych o charakterze przystosowawc...
R
zacznij od...Znane są trzy odrębne populacje: jedna w zachodniej Australii na wschód od Winning Pool aż do Lake Disappointment oraz na południe do Morawa i Lawerton. Spotykana również na małym obszarze w północno-zachodniej części kraju. Większy obszar występowania rozciąga się na północ od stanu South Australia do New South Wales i Queensland. Sumaryczny obszar występowania szacuje się na 1645500 km, więc gatunek jest mocno rozproszony po całym kontynencie.
Wodosytka występuje na suchych obszarach o klimacie kontynentalnym. Preferuje łąki, mokradła oraz obszary o gliniastym podłożu. Głównym pożywieniem Cyclorana platycephala są bezkręgowce, drobne płazy oraz małe ryby. Wodosytka potrafi łapać swoje ofiary pod wodą, rzucając się na nie i wpychając je do jamy gębowej. Żeruje nocą. Większość życia spędza pod ziemią. W okresach gorąca i suszy zakopuje się około metr w głąb ziemi i zapada w stan estywacji, spowalniając tempo metabolizmu. Pod ziemią tworzy komorę, której ściany pokryte są wydzielanym przez skórę wodosytki śluzem. Stwardniały śluz tworzy powłokę, która chroni przed wysychaniem. Dodatkowo żaba gromadzi wodę w pęcherzu moczowym i w kieszeniach podskórnych.Obfite deszcze rozpuszczają utworzony przez żabę kokon i zwierzę wychodzi na powierzchnię. Wiosną rozpoczyna się okres godowy, podczas którego zebrane wokół zbiorników wodnych samce nawołują samice. Samce wydają charakterystyczne niskie, długie dźwięki. Samice składają skrzek do stojących zbiorników wodnych, około 500 jaj, z których wykluwają się kijanki. Kijanki osiągają długość do 8 cm, następnie jednak, wraz z kolejnymi stadiami metamorfozy, zmniejszają swoje rozmiary.
