Szczur indochiński (Rattus andamanensis) – gatunek ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący w Azji Południowo-Wschodniej.
Długość ciała (bez ogona) 155–200 mm, długość ogona 185–240 mm, długość ucha 23–25 mm, długość tylnej stopy 32–37 mm; masa ciała 100–150 g.
Szczur indochiński występuje we wschodnim Nepalu, północno-wschodnich Indiach, Bhutanie, południowej Chińskiej Republice Ludowej (w tym Hongkong i Hajnan), północnej i wschodniej Mjanmie, północno-środkowej Tajlandii, północnym i wschodnim Laosie, Wietnamie, południowej Kambodży, na Andamanach (Andaman Północny, Interview, Andaman Środkowy, Long, Henry Lawrence Island, Havelock Island, Andaman Południowy i Mały Andaman), na Kar Nikobar i kilku wyspach na wschodnim wybrzeżu półwyspowej części Tajlandii (Ko Tao, Phangan, Ko Samui i Ko Kra); być może występuje też w północnym Bangladeszu.
Szczur ten prowadzi nadrzewny tryb życia, zamieszkuje lasy i ich obrzeża. Nie unika obszarów rolniczych, bywa spotykany w pobliżu domów ludzkich. Spotykany od poziomu morza do 2000 m n.p.m.
Szczur indochiński jest uznawany za gatunek najmniejszej troski, ze względu na szeroki zasięg występowania, obejmujący kilka obszarów chronionych. Ocenia się, że ma także dużą liczebność. Jest dość odporny na zmiany środowiska.
