Sifaka biała (Propithecus verreauxi) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny indrisowatych (Indridae).
Długość ciała (bez ogona) 40–48 cm, długość ogona 50–60 cm; masa ciała 2,9 kg.
Sifaka biała występuje w południowo-zachodnim i południowym Madagaskarze, na zachodzie do rzeki Tsiribihina, na południowym wschodzie w pobliżu (na północ od) Tôlanaro w Nahampoana Reserve, ale prawdopodobnie został tam introdukowany; zamieszkuje również południowo-wschodnie granice w przejściowych i kolczastych płatach lasów Mangatsiaka Parcel w Parku Narodowego Andohahela.
Spotykana od brzegu morza do wysokości 1300 m n.p.m., w lasach deszczowych, najczęściej wśród wysokich drzew. Sifaka biała posila się rano owocami, pędami drzew oraz owadami. Tworzy grupy 6-10 osobników. Obejmują one 1 lub 2 rodziny.
Ciąża trwa 130–160 dni. Samica rodzi na ogół jedno młode na przełomie lipca i sierpnia. Karmi je przez 6 miesięcy. Młode usamodzielnia się w siódmym miesiącu życia.
W literaturze brak danych o naturalnych wrogach sifaki białej, potencjalnym zagrożeniem może być fossa madagaskarska. Gatunek jest krytycznie narażony na wyginięcie z powodu działalności człowieka (utrata siedlisk spowodowana rozwojem rolnictwa i wycinką lasów oraz zanieczyszczenie środowiska).
