Akara zielona, Akara modra
Akara błękitna, akara zielona , akara modra (Andinoacara pulcher) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Bywa hodowany w akwariach.
Ciało niebiesko-zielone, o połyskującej łusce. Stosunkowo spokojna, jedynie w okresie tarła bywa agresywna. Najlepiej jest hodować w akwarium jednogatunkowym, gdzie jest rybą terytorialną.
Dorasta przeciętnie 10 cm, maksymalnie 16 cm długości.
Samice są bardziej matowe i mniejsze, samce barwniejsze, mają dłuższe końcówki płetwy grzbietowej i odbytowej.
Rośliny o mocnych liściach należy posadzić w doniczkach. Lubią przebywać wśród roślin z rodzaju Acorus (np. tatarak trawiasty), Echinodorus (żabienica Blehera), Egeria (moczarka argentyńska), Ceratopteris (różdżyca rutewkowata).
Dojrzałość płciową osiągają po osiągnięciu 7–8 cm długości. Pary dobierają się same. Częstotliwość przystępowania do tarła jest mała. Potrzebują piaszczystego dna i płaskich lub okrągłych kamieni, na których samica składa kilkaset ziaren ikry. Opieka nad jajeczkami jak i nad potomstwem przypada na obydwoje rodziców. Larwy wykluwają się po trzech dniach i są przenoszone do wcześniej wykopanych w piasku dołków. Po kolejnych czterech dniach młode ryby zaczynają pływać samodzielnie. W pierwszych dniach karmiony jest słonaczkiem (artemią), i drobnym planktonem. Przed kolejnym tarłem narybek należy oddzielić od rodziców. Zdarza się, że samice wcześniej „odtrącone” przez samca same prowadzą sztuczne tarło składając niezapłodnioną ikrę.
Dużą rolę na płeć przyszłego narybku ma jakość wody, szczególnie pod względem pH. Badania takie zostały przeprowadzone w Clark University w USA przez Dawida Rubina. Wykazały one, że im niższa skala pH tym większe prawdopodobieństwo wyklucia się samców.
