Gekon żmijowy
Królestwo
Gromada
Podtyp
Klasa
Rząd
Rodzina
Rodzaj
GATUNEK
Hemidactylus imbricatus

Gekon żmijowy (Hemidactylus imbricatus) – gatunek jaszczurki z rodziny gekonów.

Gatunek ten po raz pierwszy opisał w 1853 roku Edward Blyth, nadając mu nazwę Homonota fasciata; późniejsi autorzy zaliczali ten gatunek do rodzaju Teratolepis jako jedynego przedstawiciela tego rodzaju. Z badań Bauera i współpracowników (2008) wynika, że gatunki gekonów zaliczane do rodzaju Hemidactylus nie tworzą kladu, do którego nie należałby również gekon żmijowy; w konsekwencji zasadne okazało się zaliczenie gekona żmijowego do rodzaju Hemidactylus. Ponieważ nazwę Hemidactylus fasciatus nosi już gatunek afrykańskiego gekona opisany przez Johna Graya w 1842 roku, Bauer i współpracownicy (2008) ustanowili dla gekona żmijowego nową nazwę gatunkową Hemidactylus imbricatus.

Wygląd

Niewielki gekon osiągający średnio 8 cm długości. Głowa trójkątna, oczy bez powiek z pionową źrenicą. Ogon gruby, grzbieto-brzusznie spłaszczony. Grzbiet szaro-brązowy. Wzdłuż ciała biegną ciemniejsze pręgi po sam ogon. Poprzecznie do nich biegną jaśniejsze pręgi również od głowy po sam ogon. Ciało pokryte drobnymi łuskami. Palce bez przylg zakończone pazurkami.

Pokaż więcej

Rozmiary : Dorasta do 10 cmDługość życia : Żyje ok. 8 lat (max. 10)Pokarm : Zwierzęcy (świerszcze, karaczany, szarańcza)Aktywny : Jaszczurka aktywna w nocyDymorfizm płciowy : Widoczny po czasie 3-4 miesięcy od wyklucia

Pokaż mniej

Dystrybucja

Geografia

Kontynenty
Strefy biogeograficzne

Można go spotkać na niewielkim obszarze w południowo-wschodnim Pakistanie. Występuje na suchych, skalistych terenach.

Gekon żmijowy Mapa siedliska
Gekon żmijowy Mapa siedliska

Nawyki i styl życia

Jak wszystkie jaszczurki, płochliwa jednak nie ciężko ją oswoić. Z uwagi na drobne ciało należy być ostrożnym biorąc ją na dłoń. Nie jest agresywna. Można ją trzymać z innymi gatunkami jednak jest to niewskazane.

Styl życia

Dieta i odżywianie

Żywią się drobnymi bezkręgowcami. ćmami, muchami mniejszymi motylami i niewielkimi świerszczami. Podczas hodowli warto jak najobficiej urozmaicać pokarm. Owady z odłowu mogą przenosić pasożyty, bakterie, grzyby czy roztocza. Należy pamiętać o dodatkowych witaminach.

Bibliografia

1. Gekon żmijowy artykuł w Wikipedii - https://pl.wikipedia.org/wiki/Gekon_%C5%BCmijowy
2. Gekon żmijowy Na stronie Redlist IUCN - https://www.iucnredlist.org/species/178490/7557518

Więcej fascynujących zwierząt do poznania